ΟΙ ΕΟΡΤΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΗΝΥΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ .

   Ζούμε σε ένα κόσμο ,που βασικό του πρότυπο έχει τον καταναλωτισμό, υλικών αγαθών και απολαύσεων.

   Οι ανθρώπινες αξίες μετριούνται και συγκρίνονται με νούμερα. Ανθρώπινες ψυχές και νέα παιδιά καθημερινά σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά γραφεία, σε άψυχους λογαριασμούς. Το παιχνίδι και τα γενέθλια των παιδιών τα κάναμε χολιγουντιανή μικρή υπερπαραγωγή, κατά παραγγελία, ταΐζοντας τα παιδιά μας με σύγχρονα και ακριβά δώρα.

    Μια κοινωνία που ταλαιπωρείται από πολέμους, φτώχεια ,μνημόνια,  κλπ. Το έγκλημα και η αδικία , που παρά την αφθονία των υλικών και πνευματικών αγαθών, δυστυχώς βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Αυτές τις μέρες, η Ελληνική κοινωνία αντί να ζει στο πνεύμα  των Χριστουγέννων, ζει μια τρομοκρατία αβεβαιότητας   φόβου για το αύριο, πολλοί συμπολίτες μας ζουν με το φόβο , να τους πάρουν τα σπίτια, μια κοινωνία που βομβαρδίζεται από νούμερα και οικονομικούς δείκτες, όπου είναι τελείως απών ο παράγοντας  άνθρωπος με την ανθρωπιστική πραγματική του,  ανθρώπινη μορφή.

     Ο άνθρωπος μέσα του έχει και ψυχή. Κρύβει έναν ατίμητο πνευματικό θησαυρό, τον οποίο ο υλιστικός τρόπος ζωής, καραδοκεί να του τον κλέψει. Εάν αυτός ο θησαυρός χαθεί , όλα τα άλλα είναι ασήμαντα και ανωφελή. Η σύγχρονη κοινωνία αδιαφορεί για την έκκληση, της συμπόνιας, του αλληλοσεβασμού, της αγάπης. Γύρω μας πρυτανεύει περισσότερο το μίσος, ο ανταγωνισμός, η βία, η περιφρόνηση της ανθρώπινης ψυχής.  Μια διεφθαρμένη ψυχή τι έχει να κερδίσει από τα χρήματα, από την ύλη, την κοινωνική θέση που κατέχει; Τα στολίδια, τα αρώματα, η επιφάνεια δεν μπορούν να καλύψουν την δυσμορφία και την κακοσμία της ψυχής…

    Είναι  ανάγκη , παράλληλα με τις άλλες ανθρώπινες επιδιώξεις, να καταβάλουμε τεράστια προσπάθεια για να διαφυλάξουμε και να κάνουμε καλύτερο τον ψυχικό μας κόσμο. Καλός φρουρός είναι η προσοχή, στην επίθεση του μεγάλου κακού. Εάν ο νέος και η νέα προσέξουν, τότε η ψυχή θα μείνει αδούλωτη απέναντι στο κακό. Διότι το κακό επιτίθεται εύκολα, ύπουλα, με τεχνάσματα, διάφορα. Δεν αποκαλύπτει ποτέ τους σκοπούς του.

    Μέσα σε αυτή την αβεβαιότητα , το πανανθρώπινο μήνυμα της γέννησης του θείου βρέφους ,  μας στέλνει ένα μήνυμα αγάπης, χαράς, ελπίδας, ειρήνης, συμπόνιας στον συνάνθρωπο.

  Η μόνη ελπίδα για να βγει ο σημερινός άνθρωπος από το τέλμα της βαρβαρότητας και του άσκοπου καταναλωτισμού . Ίσως είναι η μόνη διέξοδος στα αδιέξοδα . Η γέννηση του θεανθρώπου , η αγάπη , ακόμα και σε ανθρώπους ισοπεδωμένους από τον οδοστρωτήρα της πνευματικής , καταναλωτικής υπανάπτυξης  και της μεταφυσικής αφασίας , ξυπνάει μέσα της ένα αδιόρατο ρίγος χαράς και προβληματισμού προς το θείον.

  Το μήνυμα των Χριστουγέννων, δεν είναι μια πρόκληση για να ικανοποιήσουμε τις στομαχικές μας ορέξεις, με όλα αυτά τα εδέσματα που έχει επινοήσει η λεγόμενη σύγχρονη κοινωνία.

    Δεν πρέπει να είναι μια ευκαιρία για να εξασκηθούμε σε ένα κυνηγητό καταναλωτικών αγαθών και ψευτοκοσμοπολίτικων  δεξιώσεων.

     Θα έχει νόημα μόνο αν ο καθένας μας, τις μέρες αυτές συλλογισθεί το χάσμα ανάμεσα στα σημαίνοντα και τα ασήμαντα, το χάσμα μεταξύ Αγάπης και Κακίας, μεταξύ χορτασμένων και πεινασμένων , το χάσμα μεταξύ πονηρών και αθώων, το χάσμα μεταξύ συμφεροντολόγων και αυτών που έχουν σαν καθημερινό σκοπό ότι η ηθική σημαίνει πράξη, το χάσμα μεταξύ πολέμου και ειρήνης.

    Πώς όμως να περάσει το μήνυμα των Χριστουγέννων στα παχυλά πλήθη της καταναλωτικής κοινωνίας?

     Η κρίση της κοινωνίας μας σήμερα είναι συνέπεια της ατροφίας και ατονίας του πνεύματος και αντίστοιχα της υπεραξίας και του υπερτονισμού που δίνουμε στη βιολογία, στο σώμα μας.

   Το μήνυμα αυτό τονίζει στον σύγχρονο άνθρωπο ότι όσο πλουτίζει το σώμα του, τόσο φτωχαίνει ο χαρακτήρας και το πνεύμα του . Η υλική ευδαιμονία διαφθείρει το ήθος και την ψυχή του ανθρώπου δημιουργώντας την ανθρώπινη κρίση.

     Μόνον η αγάπη έχει τη δύναμη να ενώνει, δεν διεκδικεί κατοχή πάνω σε ανθρώπους και έθνη, είναι ικανή να βάλει πάνω από όλα τον άνθρωπο.

      Μόνον η αγάπη μπορεί να αντισταθεί στη δυστυχία, στην πείνα, στο μίσος, τον αλληλοσπαραγμό μεταξύ φυλών , κρατών και ανθρώπων.

    Εύχομαι  το μήνυμα των Χριστουγέννων να εμπλουτίσει και να θωρακίσει τις ψυχές μας με Αγάπη και συμπόνια για τον συνάνθρωπο μας .

    Είναι η μόνη ελπίδα του σημερινού ανθρώπου, είναι η μόνη διέξοδος και ουσιαστική ικανοποίηση στο υπαρξιακό κενό και τα ψυχικά αδιέξοδα.

  Εύχομαι η γέννηση του θεανθρώπου να φέρει σε όλους χαρά , ψυχική ανάταση και ευτυχία.

  Σε μια κοινωνία όπου  είναι απών,  ο ορθός λόγος και η σκέψη,  είναι επόμενο να ζει τα  Χριστούγεννα  με έναν τρόπο καθαρά καταναλωτικό.

 Η μόδα της εποχής λέει να εξαφανίσουμε την παράδοση. Με τον τρόπο αυτό εξαφανίσαμε τον γαστρονομικό και αρχιτεκτονικό πλούτο των χωριών και των πόλεων μας, τις παραδόσεις μας.  Εάν μια κοινωνία έβλεπε την παράδοση σαν κάτι σύγχρονο, θα οργάνωνε  τα Χριστούγεννα, στις κεντρικές πλατείες τοπικές αγορές παραδοσιακών προϊόντων διατροφής  και θα ζούσαμε διαφορετικά και παραδοσιακά τις γιορτές των Χριστουγέννων ως πολιτισμός και ως οικονομία.

     Οι εορτές των Χριστουγέννων , θα έχουν νόημα μόνο εάν έχουν κάτι κοινό ¨ μία αίσθηση ευγνωμοσύνης που θα την μοιραστούμε μεταξύ μας…

       ΚΑΡΜΙΡΗΣ   ΓΕΩΡΓΙΟΣ

       (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)  ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ

       6937128163      2723041506   

          15\12\2015

ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ << ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ>> ΚΑΙ ΟΧΙ <<ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ>>.

   Οι γιορτινές μέρες που έρχονται, μας καλούν όλους να εμπλουτίσουμε τις ψυχές μας, με αγάπη, συμπόνια, συλλογικότητα, ξεφεύγοντας από τον ατομικισμό, την κακία, τον οχαδερφισμό, κοιτάζοντας μέσα από μια ψυχική περισυλλογή, την ζωή και τον κόσμο γύρω μας , κάτω από μια άλλη διαφορετική ματιά.

    Ο δημιουργός μας έχει χαρίσει δύο ανεκτίμητα πολύτιμα δώρα, το πνεύμα και την φύση. Είναι λάθος και κρίμα να μην εκτιμάμε τα δύο σπουδαία αυτά έργα του δημιουργού μας και να αγωνιούμε, σκοτώνοντας τον ανεκπλήρωτο χρόνο μας, πώς θα αποκτήσουμε περισσότερη ύλη, αγωνιώντας μόνο για το <<έχειν >> και όχι για το <<είναι>>.

     Αγωνιούμε πώς να έχουμε, να έχουμε, να έχουμε, όλο και περισσότερα αντί να μας απασχολεί, πως θα καλυτερέψουμε, θα ομορφύνουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, πως << να είμαστε>>. Χάσαμε τη ζωντανή σχέση με το θεό, το θείο και τώρα προσπαθούμε να στήσουμε έναν παράδεισο χωρίς Θεό.

     Ο Έλληνας, όσο πνευματικά ψηλά και αν ανέβηκε με τη φιλοσοφική σκέψη, την έρευνα, δεν ξέκοψε ποτέ από το θείο.

     Ο Ηράκλειτος αφιέρωσε το βιβλίο του στην Άρτεμη, θέλοντας να δείξει την σχέση του με το θείο.  

      Αποκομμένοι από το καλό, το αγαθό, τα θεία, έχουμε  δημιουργήσει μέσα μας, ένα είδος  φρανγεσταίν προσπαθώντας να τον ταΐσουμε,  με εφήμερες απολαύσεις και υλικά καταναλωτικά αγαθά.

     Ευτυχία σημαίνει να είμαστε αγκαλιά με το μοναδικό θείο δώρο που λέγεται Ζωή, την τέχνη, τον έρωτα, τα βιβλία, την παιδεία, τη μάθηση, το χορό, την φιλία, την συλλογικότητα, την μουσική, το καλό φαγητό, την αγάπη, την φύση, την οικογένεια  και χιλιάδες πολλά άλλα μικροπράγματα. Όσο πιο αληθινά ζούμε, αγαπώντας με πολύ πάθος την Ζωή, τόσο πιο εύκολα θα συναντήσουμε τον παράδεισο μέσα μας. Γιατί ο παράδεισος βρίσκεται μέσα μας, τον συναντάμε με τις πνευματικές μας ικανότητες, την σκέψη μας, τις εμπειρίες μας, τον τρόπο που ζούμε.

      Η ευτυχία δεν συναντιέται με τα πλούσια υλικά πράγματα και ζώντας μόνο για το αύριο, αναβάλλοντας συνέχεια το παρόν και το σήμερα. Ο καταναλωτικός , ανταγωνιστικός τρόπος που ζούμε, μας έχει κάνει να έχουμε πιστέψει ότι το αύριο θα είναι καλύτερο. Όταν όμως έλθει το αύριο θα έχει φύγει το σήμερα, η ίδια η Ζωή, τότε όμως δεν θα μπορούμε να απολαύσουμε τίποτα. Η τραγωδία  είναι ότι αυτό πού χάνεται, φεύγει για πάντα και τότε νοιώθουμε ότι χάσαμε την Ζωή.

     Εδώ πρέπει να ξεχωρίσουμε την αξία της Ζωής, την Φτώχεια από τα Πλούτη. Την απάντηση μας την δίνει με πολύ γλαφυρό τρόπο ένας νεαρός μέσα από ένα ωραίο παραμύθι :

     Ένας πλούσιος πατέρας με μεγάλη οικονομική άνεση, ήθελε να δείξει στον γιό του, πόσο τυχερός και περήφανος πρέπει να είναι που έχει έναν πλούσιο πατέρα, ξεχωρίζοντας την φτώχεια.  Για τον λόγο αυτό τον πήρε μαζί του μια μέρα στο βουνό, για να περάσουν μαζί σε μια φτωχή οικογένεια.

      Έμμειναν εκεί πέντε μέρες και τέσσερις νύχτες στην αγροτική κατοικία. Όταν επέστρεφαν για το σπίτι, στο αυτοκίνητο ο πατέρας σίγουρος ότι δεν άρεσε στο γιό του ο τρόπος ζωής στο βουνό τον ρώτησε κάπως ειρωνικά:

        << πώς πέρασες παιδί μου, πως σου φάνηκε αυτή η εμπειρία>> ; Πέρασα ΄΄ωραία΄΄ απάντησε πολύ σκεφτικός κοιτάζοντας συνέχεια το κενό.

        Έκπληκτος ο πατέρας τον ρώτησε, μα πώς τι έμαθες;

         Ο γιός του απάντησε:

--- Εμείς αγοράζουμε το φαγητό σε πακέτο, ενώ αυτοί σπέρνουν και θερίζουν μέχρι την κορυφή του βουνού.

---Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Κίνα την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ σε αυτούς ο κήπος φωτίζεται με τα αστέρια και το φεγγάρι…

---Εμείς έχουμε δύο-τρία σκυλιά να μας φυλάνε, συναγερμό, κάμερες ασφαλείας, ενώ αυτοί κοιμούνται με ανοιχτά τα παράθυρα.

---Εμείς έχουμε πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί έχουν ένα ποτάμι δίχως τέλος, με κρύα, καθαρά κρυστάλλινα  νερά, μέσα και γύρω του υπάρχουν ακόμα ατέλειωτες ομορφιές…

---Εμείς ακούμε CDS. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία από πουλιά, τον ήχο των δένδρων, του τρεχούμενου νερού, τα βατράχια και άλλα ζώα. Και τελικά όλα αυτά διακόπτονται που και που από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι του…

----Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα, αυτοί στα ξύλα… και  αυτό που τρώνε έχει μια θεσπέσια γεύση…

----Εμείς ζούμε ‘’καλωδιωμένοι’’ με το κινητό, την τηλεόραση, τον υπολογιστή. Αυτοί αντιθέτως, ‘’συνδέονται κάθε μέρα με τον ήλιο, τον ουρανό, το καθαρό νερό, την φύση, το βουνό, τα ζώα τους, τους αγνούς φρέσκους καρπούς της γης που καλλιεργούν, την οικογένεια τους… την ίδια τη ΖΩΗ.

----Εμείς ζούμε περικυκλωμένοι από τους σωματοφύλακες, ενώ αυτοί ζουν με ορθάνοιχτες πόρτες, προστατευμένοι από τη φιλία και την αγάπη των γειτόνων τους…

   Ο πατέρας, έμεινε έκπληκτος από τις απαντήσεις του γιού του …

     Και ο γιος ολοκλήρωσε τη φράση:

      <<Σ’ ευχαριστώ , μπαμπά, που μου δίδαξες, εμείς οι πλούσιοι, πόσο φτωχοί είμαστε>>…

 Και  <<πόσο πλούσιοι είναι οι φτωχοί>>…

                                       ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                               (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ) ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ

                                        9-12-2015          6937128163.

                  

     

   

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΦΤΩΧΗ ΧΩΡΑ.

   Καθημερινά ακούω ανθρώπους εδώ στην επαρχία που ζούμε, να προσπαθούν να αιτιολογήσουν την οικονομική δυσπραγία που έχει περιπέσει η χώρα μας, ότι δεν παράγουμε τίποτα και τρελαίνομαι.

   Είναι λάθος να έχουμε πιστέψει ότι ζούμε σε ένα τόπο, σε μια χώρα και να τον αποκαλούμε ψωροκώσταινα , είναι προσβολή να υποτιμούμε έναν πλούσιο, ευλογημένο τόπο.

    Ο μεγαλύτερος φόβος, που μας έχουν εντρυφήσει είναι ότι, άμα είμαστε εκτός Ε.Ε. και εκτός του ευρώ, θα είχαμε πεινάσει, επειδή δεν παράγουμε τίποτα, η επειδή είμαστε τεμπέληδες.

     Αυτοί που το λένε η δεν γνωρίζουν την Ελληνική Γή, η άλλο σκοπό υπηρετούν, η είναι εχθροί αυτής της πανέμορφης χώρας.

      Η Ελλάδα παράγει μια τεράστια γκάμα προϊόντων και αγαθών εκτός από το ιδιαίτερο , μοναδικό κλίμα που έχει παγκοσμίως, την ιδιαίτερη φιλοξενία, μαζί με το ξεχωριστό Ελληνικό φιλότιμο.

       Παράγουμε και καλλιεργούμε το ευλογημένο δένδρο της ελιάς, που παράγει το λάδι αρίστης ποιότητας ,   πρώτο στο κόσμο σε ποιότητα και πλούσιο σε μια ευεργετική ξεχωριστή ουσία, την ελαιοκανθίνη, που του δίνη αυτή την ωφέλιμη ιδιαίτερη γεύση του πικρού. 

       Παράγουμε πορτοκάλια, λεμόνια, μήλα, πατάτες, βερίκοκα, ροδάκινα, κεράσια, αγκινάρες, μανιτάρια, σπαράγγια, καρπούζια, πεπόνια, ντομάτες, φασόλια, φράουλες, σταφύλια, βότανα, αρωματικά φυτά κλπ. κλπ. και πόσα ξεχνάω , ΟΚ  δεν παράγουμε μπανάνες ή μάνγκο, μα όχι λάθος και μπανάνες στην Κρήτη παράγουμε πιο μικρές αλλά πολύ νόστιμες.

       Είμαστε η 2^η παραγωγός χώρα στο κόσμο σε ελαιόλαδο, στις ΗΠΑ καλύπτουμε το 55% της ζήτησης και το 73% σε ελιές…

        Είμαστε η 3^η παραγωγός χώρα στο κόσμο σε κρόκο ( το saffron της Κοζάνης με την ωφέλιμη ξεχωριστή του ιδιότητα, αποτελεί τροπικό έδεσμα σε άλλες χώρες ).

        Είμαστε ο 3^ος μεγαλύτερος προμηθευτής των ΗΠΑ (25% περίπου) σε αγελαδινό και πρόβειο γάλα μαζί με τα παράγωγα τους  ( γιαούρτι, τυρί, μυζήθρες, βούτυρο κλπ). Με λίγα λόγια έχουμε την δυνατότητα να καλύψουμε τις διατροφικές ανάγκες 300 εκατομμυρίων κατοίκων, αλλά δεν μπορούμε να καλύψουμε τις διατροφικές ανάγκες 10 εκ. κατοίκων.

       Είναι παράδοξο και χωρίς καμία λογική   να εισάγουμε γαλακτοκομικά προϊόντα από το εξωτερικό.

        Έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες ακαλλιέργητα στρέμματα εύφορης Γής,  που μπορούν να φυτρώσουν τα πάντα. Σε παλαιότερο άρθρο μου είχα αναφερθεί ειδικά για τον πυλόκαμπο, εδώ στην πυλία, στην Πύλο ένας τεράστιος κάμπος εγκαταλελειμμένος στη μοίρα του, χωρίς να παράγει ούτε ένα σκόρδο, ούτε ένα κρεμμύδι. Εδώ να επέμβει η πολιτεία , με ειδικά προγράμματα υπό την επίβλεψη γεωπόνων, να κάνη τον τόπο αυτό να γεννήσει , να καρποφορήσει πάλι  ούτως ή άλλως εργατικό δυναμικό έχουμε , μπορεί να υποχρεώσει πολλούς με ειδικό μισθολόγιο, από αυτούς που είναι εγγεγραμμένοι στην λίστα ανέργων, να μια ευκαιρία να βρουν απασχόληση. 

    Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε , ότι  η Χίος παράγει την ξεχωριστή μαστίχα, η οποία σήμερα την χρησιμοποιούμε και για φαρμακευτικούς σκοπούς στα φαρμακεία, γιατί  κάνει καλό σε όσους υποφέρουν από το στομάχι τους, εκτός την πλούσια γεύση που έχει. Και όμως οι μαστιχοπαραγωγοί της Χίου βάλλονται τώρα με νέους φόρους.

     Οι Ελληνικές μας θάλασσες , μας χαρίζουν 160.000 τόνους ψαριών κάθε χρόνο, δηλαδή το 125% των αναγκών μας για ένα έτος. Εάν λάβουμε υπόψη τις ιχθυοκαλλιέργειες, τότε μπορούμε να μιλάμε για ένα ποσό αστρονομικό της τάξεως του 220%!  

      Είχαμε εργοστάσια ζάχαρης στη βόρεια Ελλάδα, που κάλυπταν τις ανάγκες όλης της χώρας, δυστυχώς με τις πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων, έκλεισαν και τώρα εισάγουμε ζάχαρη από το εξωτερικό.

      Εισάγουμε σκόρδα σε μια χώρα ηλιόλουστη, είναι πιο εύκολο να βρεις λεμόνια από την Αίγυπτο παρά ντόπια.

      Οι πολιτικοί μας όμως περί άλλα τυρβάζουν. Αφήνουν την ουσία και ασχολούνται με τι τρόπο θα φορολογήσουμε  τους Έλληνες, με τον πρωτογενή τομέα δεν ασχολείται κανείς.

       Ο αείμνηστος στρατηγός Ντεγκώλ στη Γαλλία όταν ανέλαβε την εξουσία , σε μια πολύμορφη χώρα με πολλές κοιλάδες, όπου η κάθε μία παρήγαγε το δικό της τυρί, με διαφορετικό τύπο. Υπήρχαν πεντακόσια, όσες οι κοιλάδες, είδη τυριών. Οι διαφορετικότητα του μεγάλου στρατηγού από τους δικούς μας πολιτικούς είναι ότι αυτός κατόρθωσε να κυβερνήσει με αυτά τα στοιχεία της πολυμορφίας . Οι κοιλάδες σώθηκαν, τα τυριά πολλαπλασιάστηκαν, οι άνθρωποι έμειναν εκεί, η Γαλλική περιφέρεια ανθεί μέχρι σήμερα. Τα παιδιά του Μάη  του68 αγάπησαν τις κοιλάδες και έμειναν εκεί.

      Στην χώρα μας δεν είχαμε ποτέ έναν Ντεκώλ ούτε κάποιον που να του έμοιαζε έστω και λίγο. Τα παιδιά του πολυτεχνείου με την πολιτική τους, στη λεγόμενη μεταπολίτευση, εκτός του ότι συρρίκνωσαν τις τοπικές γεύσεις, αλλά κατάφεραν να εγκαταλειφθούν και οι δικές μας πεδιάδες  και κοιλάδες, με αποτέλεσμα την υπανάπτυξη της επαρχίας.

      Στη χώρα μας η ερημοποίηση,  η εγκατάλειψη της υπαίθρου, η εξαφάνιση των τοπικών μας προϊόντων και της εγχώριας βιομηχανίας μας, συμβολίζει την έλλειψη σωστής διακυβέρνησης  και η επικράτηση της ακυβερνησίας.

       Το ίδιο  έγινε στα μη— φαγώσιμα :

   - Είμαστε η πρώτη χώρα στο κόσμο σε αλουμίνιο.

   - Η μεγαλύτερη παραγωγός στην Ευρώπη σε βωξίτη.

   - 2^η χώρα στον  κόσμο σε σμηκτίτες, το χρησιμοποιούμε σε μια σειρά προϊόντων όπως καλλυντικά, φάρμακα.

    - Έχουμε τεράστια παραγωγή σε νικέλιο.

    - Έχουμε πολλές αξιόπιστες φαρμακοβιομηχανίες.

    - Έχουμε μια τεράστια βιομηχανία που λέγεται τουρισμός, προσφέρει στην Ελληνική οικονομία σχεδόν 40 δίς το χρόνο, δηλαδή σχεδόν όσα παράγει ολόκληρη η βιομηχανία της Δανίας , της Ολλανδίας του Ντάισελμπλουμ!  Παράγουμε βαμβάκι, τον λευκό χρυσό όπως το αποκαλούσαν πριν από 100 χρόνια, είμαστε 12^οι στο κόσμο.

- Παράγουμε τσιμέντο, ξύλα, τούβλα, όλα τα οικοδομικά υλικά.

- Έχουμε το πιο σημαντικό πόσιμο νερό, που επαρκεί για όλες μας τις ανάγκες. Είχαμε και έχουμε βαριά βιομηχανία που δυστυχώς έχει υποβαθμιστεί πχ η ΕΛΒΟ έκλεισε λόγω μνημονίου.

- Διαθέτουμε τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο του πλανήτη, λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομο, οδικές αρτηρίες.

 - Διαθέτουμε εργατικό προσωπικό με υψηλές γνώσεις ( το 70% των νέων μας κατέχει πτυχίο ΑΕΙ η ΤΕΙ), δυστυχώς όμως αντί όλοι αυτοί να προσφέρουν  και να παράγουν επάνω  στον τομέα τους , στην ειδικότητά τους , απασχολούνται οι περισσότεροι σε δουλειές παροχής υπηρεσιών, μη παραγωγικές.

  - Διαθέτουμε τη ΔΕΗ έναν μεγάλο ενεργειακό φορέα , από τους μεγαλύτερους στο κόσμο που εξάγει ρεύμα σε τουλάχιστον 4 γειτονικές χώρες. Που να πάρει, μέχρι πετρέλαιο, ουράνιο και πλουτώνιο διαθέτει η Ελληνική Γή.

    Όσοι πιστεύεται ότι ζούμε σε μια φτωχή χώρα, σημαίνει ότι σας αρέσει να σας δουλεύουν.

     Φίλε αναγνώστη τελικά το παιχνίδι εκεί παίζεται, να πάρουμε την ευλογημένη χώρα μας πίσω, να πιστέψουμε στην πίστη όλων των κατοίκων , στις δικές μας δυνατότητες, στη Γή μας, στην ιστορία μας.

    Όσο παραμένουμε με ηττοπάθεια, θεωρώντας πως δεν παράγουμε τίποτα, ότι ζούμε σε μια φτωχή χώρα, χωρίς να ψάχνουμε τα αληθινά αίτια, γιατί φθάσαμε σε αυτή την οικονομική δυσπραγία, θα είμαστε πάντα εξαρτώμενοι από τους άλλους, τότε λίγα θα αλλάξουν.

                 ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΙΩΡΓΟΣ

             (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)  ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ

                    2—12—2015   6937128163.