ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ. (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ).

Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.

   Με το τέλος του διπολισμού το 1985 -90 και στα χρόνια της μεταπολίτευσης, η Ελλάδα θα μπορούσε να αναδειχθεί παγκοσμίως , σε πρότυπο ανάπτυξης, ευημερίας και προόδου. Έγιναν τρομακτικές αλλαγές ιστορικού τύπου που ευνοούσαν την χώρα μας.

    Ο επίσημος πολιτικός  κόσμος, στάθηκε ανεπαρκείς δεν μπόρεσε να κατανοήσει, με αποτέλεσμα όλο το σύστημα Ελλάδα να  μπει στον τροχό της πτώχευσης και όχι της ανάπτυξης. Χάθηκαν όλα τα ραντεβού με την ιστορία 89-90 , του 2004, του 2010 που θα μας επέτρεπαν να καλύψουμε ιστορικές καθυστερήσεις και γεωπολιτικές αδικίες. Η Ελλάδα είναι δεύτερη σε βιοποικιλότητα στον πλανήτη , με αποτέλεσμα οι παραγωγές της να έχουν μια ξεχωριστή ιδιαιτερότητα συνυφασμένη μαζί με την ποιότητα. Η χώρα μας έπρεπε να δανείζει αντί να δανείζεται. Η σημερινή πανεπιστημιακή κοινότητα πρέπει να κάνει μια μεγάλη πανεπιστημιακή έρευνα, μελετώντας τα αίτια  και την ανεύθυνη στάση του πολιτικού προσωπικού της χώρας την περίοδο αυτή. Ακόμα και σήμερα ο πολιτικός λόγος και η πράξη των πολιτικών κομμάτων κρύβει έναν λαϊκισμό λαμβάνοντας πρώτα σοβαρά το πολιτικό κόστος. Ο ανεύθυνος πολλές φορές πολιτικός λόγος, η διαφθορά , το ρουσφέτι, αποτρέπει την ενασχόληση ικανών ανθρώπων με τα κοινά. Η έλλειψη μεστού  αληθινού λόγου, η συνεχής αρνητική καταστροφολογία, έχει επηρεάσει την ίδια την νευρογένεση των εγκεφαλικών κυττάρων μας, με αποτέλεσμα να έχει καταργηθεί η ορθή πολιτική κρίση και σκέψη. Είμαστε στο χείλος της καταστροφής και απορώ πως μπορούν να εμφανίζονται κάποιοι   από την πολιτική ηγεσία περιχαρής στα Μ.Μ.Ε.

   Η χώρα γκρεμίζεται και εμείς ασχολούμαστε με τις ερωτικές ορέξεις του κάθε πρέσβη, αποστρέφοντας τον κόσμο από τα ουσιαστικά προβλήματα. Κανένας δεν λέει από την κυβέρνηση, ότι φθάσαμε στον πάτο της παγκόσμιας οικονομίας και είμαστε στα ίδια επίπεδα με την Υεμένη, την Ουκρανία, της Εριθρέας, του Νοτίου Σουδάν, της Γουινέας Μπιτσάου. Στις  χώρες αυτές όμως μαίνεται ένας συνεχείς πόλεμος εχθροπραξιών.

   Η επιβολή των μνημονίων, επέφερε στην Ελληνική κοινωνία μια πρωτοφανή ανεργία, φτωχοποίηση, έναν κοινωνικό αποκλεισμό σχεδόν στο σύνολο των νοικοκυριών .Έχουμε ένας είδος κατοχής και όχι δημοκρατίας,  πλήρη εξαθλίωση.  Ο φερόμενος Εθνάρχης Κ. Κ. είχε πει ότι   <<Η Ελλάς είναι ένα απέραντο φρενοκομείο>>. Τότε που το είπε φαινόταν σαν μια προφητεία, η συγκυρία ήταν τελείως διαφορετική, σήμερα όμως η χώρα έχει καταστεί πράγματι ένα απέραντο φρενοκομείο, η κατάθλιψη , η ψυχασθένειες, αγγίζουν τεράστια νούμερα, η προφητεία τελικά έγινε πραγματικότητα. Η κρίση έχει επηρεάσει τον ψυχισμό των πολιτών, τα επεισόδια πανικού έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, οι αυτοκτονίες το ίδιο, η επίσημη πολιτεία τι κάνη για αυτό; Η πολιτική ζωή του τόπου μοιάζει σαν μια ιλαροτραγωδία, ζούμε στην κυριαρχία του ψεύδους, της αναλγησίας των αριθμών. Η Γενιά μας με όλα αυτά συνεχώς τραυματίζεται, τις γεννιούνται ψυχικά τραύματα , τα οποία είναι πιο ισχυρά από τα κοινά.        

    Αυτά τα τραύματα είναι διαγενεακά, δηλαδή μια γενιά που έχει υποστεί όλα αυτά τα μεταφέρει, επηρεάζει (ψυχολογικά, κοινωνικά, βιολογικά) και την επόμενη γενιά. Το στρες , το άγχος, η στεναχώρια επηρεάζει το κύτταρο, το πολιτισμό μας, το μέλλον μας υπονομεύεται. Καθημερινά πολλά χρόνια, δεχόμαστε μια απειλή , για τον λόγο αυτό λιγοστεύουμε , νοιώθουμε αδύναμοι , γινόμαστε  εγωκεντρική κλεινόμαστε στον εαυτό μας , στο μυαλό μας έχουμε μόνο νούμερα, αριθμούς, πράξεις μαθηματικές, ενα συνεχές αίσθημα επιβίωσης. Η Ελληνική κοινωνία έχει εμπλακεί σε μια λογικοφανή κατάσταση που είναι εντελώς παράλογη.  Μέσα από τις ψυχικές πληγές μας κινδυνεύει ακόμα και η ιστορική συνέχεια του λαού μας. Η πολιτεία πρέπει να δει και να λάβει σοβαρά την νέα μας γενιά η οποία έχει τις πόρτες κλειστές, τον δικό της ορίζοντα σφραγισμένο, παραπαίοντας μεταξύ απόσυρσης και ξεσπάσματος, με κρεμασμένα πτυχία χωρίς αντίκρισμα. Αυτή η λαμπρή γενιά που είναι δημιούργημα της προηγούμενης,  υπάρχει φόβος να παραμείνει σε μια αιώνια εφηβεία, άπρακτη χωρίς να παράγει,  με όλες τις γνωστές συνέπειες για ένα Έθνος όπως η Ελλάδα.

   Η υπερχρέωση της χώρας έχει χαρακτηριστικά, που την διαφοροποιούν σε σχέση με τις άλλες χώρες. Είναι αποτέλεσμα και προϊόν της έλλειψης πολιτικής και ανικανότητας, τα οποία τα δύο αυτά τροφοδοτούν την διαφθορά.

    Η κρίση της πολιτικής , εάν λυθεί μπορεί εύκολα να ανακτηθεί μια σχέση δυναμικής με την γεωγραφία, την περιφέρεια, την ιστορία οι οποίες ήταν και είναι πολύ ευνοϊκές  για την χώρα.

    Το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα και όσοι το υπηρέτησαν , στερείται νομιμοποίησης, καλής μαρτυρίας, γιατί είναι η κύρια πηγή που κατασπατάλησε, τους Ευρωπαϊκούς πόρους με αποτέλεσμα την φτωχοποίηση της χώρας μας.

    Σαν επιτυχία είχαν να δημιουργήσουν μια  αντιπαραγωγική οικονομία και  μια οικονομία πληρωμής χρεών. Όλο το μεταπολιτευτικό σύστημα ποτέ δεν έβαλε το ζήτημα Made in Greece αλλά προτίμησε να ενσωματωθεί στις πολιτικές του χρηματιστηρίου και των δανείων.

Η ιστορία και η πολιτική,  πάντα επιστρέφει με ιδέες που δικαιώθηκαν.

   Το μήνυμα σε αυτούς που υπηρετούν πιστά πάνω στις ζωές μας, την καταστροφική   πολιτική των μνημονίων είναι το διαχρονικό δόγμα της ρωμιοσύνης : ότι η ρωμιοσύνη ποτέ δεν πεθαίνει, αλλά πάντα αγριεύει και θεριεύει…

                     ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                        (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)  ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ.

                         17—05—2016.          6937128163.

 

 

ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ.

29 ΜΑΪΟΥ 1453 : Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ  ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ.

    29 Μαΐου του 2016 συμπληρώνονται 563 χρόνια από την αποφράδα, εκείνη ημέρα που η βασιλεύουσα , κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς , ανοίγοντας πλέον τον δρόμο στον τουρκικό ζυγό να καταλάβει το βυζάντιο και να επιβληθεί  για τα επόμενα χρόνια μέχρι την επανάσταση του 1821 στην Ελλάδα.

     Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης σφράγισε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μία ολισθαίνουσα κατάσταση  που ήδη είχε αρχίσει από την Άλωση των Σταυροφόρων  το 1204. Παραμονές της τελικής Αλώσεως από τους Οθωμανούς  η Βυζαντινή Αυτοκρατορία μόνο με το όνομα  ουσιαστικά υπήρχε. Κατελάμβανε  μόνο την περιοχή γύρω από την πόλη κάποιες περιοχές σκόρπιες, όπως το Δεσποτάτο του Μυστρά. Εξαιτίας των θρησκευτικών ερίδων, των σταυροφοριών , οι εμφύλιες διαμάχες, η επικράτηση του φεουδαρχισμού, οι επικίνδυνοι  εχθροί στα σύνορα της , την είχαν καταντήσει ένα φάντασμα που ήταν έτοιμο να πέσει.

    Λόγω αυτής της ιδιάζουσας κατάστασης , το μόνο που μπορούσε να ελπίζει τότε το Βυζάντιο ήταν η βοήθεια από την δύση, από την καθολική Ευρώπη, η οποία όμως από τους κατοίκους της  ήταν μισητή. Η ύπαρξη  << Ενωτικών >> και <<Ανθενωτικών>> δίχαζε τους κατοίκους του Βυζαντίου. Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έστειλε μια αποστολή ζητώντας βοήθεια από τον Πάπα Νικόλαο Ε’. Ο Πάπας έθεσε ως όρο την ένωση των Εκκλησιών, αποδέχθηκε όμως το αίτημα του αυτοκράτορα να στείλει ιερείς στην πόλη, με σκοπό να πείσουν τους κατοίκους για ένωση.

    Το μίσος για τους Λατίνους ήταν άσβεστο στο λαό γιατί η λαϊκή ψυχή δεν είχε ξεχάσει τις βάρβαρες πράξεις των σταυροφόρων από το 1204, αντιδρούσε στην οικονομική διείσδυση της Βενετίας , της Γένουας που είχε φέρει μια οικονομική εξαθλίωση στην Αυτοκρατορία και στην καταπίεση των ορθοδόξων στις περιοχές που κυριαρχούσαν οι καθολικοί.

     Ο Μωάμεθ με έδρα την Αδριανούπολη συγκρότησε ένα στρατό αποτελούμενο από 150.000 άνδρες και ένα ναυτικό με 400 πλοία. Σε όλα αυτά ξεχώριζε  το πυροβολικό , που ήταν  σύγχρονο για την εποχή . Κατείχε ένα πολιορκητικό κανόνι που το είχαν φτιάξει Σάξονες τεχνίτες.  Ο σουλτάνος έστησε την σκηνή του μπροστά από την πύλη του Αγίου Ρωμανού στις 7 Απριλίου κηρύσσοντας επίσημα πλέον την πολιορκία της βασιλεύουσας.

    Οι βυζαντινοί είχαν μόνο 7.000 άνδρες , από τους οποίους οι 2.000  ήταν μισθοφόροι , Ενετοί και Γενουάτες,  μέσα στην πόλη βρίσκονταν 50.000 κάτοικοι με πολλά προβλήματα επισιτισμού. Η πόλη περιβαλλόταν από διπλό τείχος και τάφρο, ένα τείχος που την  κράτησε αλώβητη 1.000 χρόνια, αποκρούοντας νικηφόρα όλες τις επιθέσεις των εχθρών της.

    Στις 20 Απριλίου ο πλοίαρχος Φλαντανελλά μετά από σφοδρή ναυμαχία, διασπάει τον τουρκικό κλοιό και εισέρχεται στον Κεράτιο κόλπο, με αποτέλεσμα να αναπτερωθεί το ηθικό των πολιορκημένων.

     Για τον Μωάμεθ τότε δεν υπήρχε άλλη λύση , για την εκπόρθηση της πόλης, παρά μόνο το πυροβολικό. Ένας μηχανικός Ιταλός κατασκεύασε δίολκο και τη νύχτα της 21^ης πρός 22^α Απριλίου με την μέθοδο αυτή κατάφερε να σύρει 70 πλοία από τον Βόσπορο προς τον Κεράτιο.

      Οι Μωαμεθανοί  έστρεψαν το ενδιαφέρον των πολιορκούμενων, στη πλευρά του Κεράτιου όπου δεν υπήρχαν  τείχη. 

      Στις  29^ης Μαΐου 1453 ο στρατός του Μωάμεθ επιτέθηκε σφοδρά στη σχεδόν ανυπεράσπιστη πόλη και δυστυχώς   κατάφερε να την καταλάβει.                                          

    Οι Οθωμανοί μπαίνοντας στην πόλη αντί να σεβασθούν το μεγαλείο της βασιλεύουσας προέβησαν σε απερίγραπτες  λεηλασίες, σφαγές, καταστροφές, εξανδραποδισμούς. Ο Αυτοκράτορας  νωρίτερα με τόλμη και γενναιότητα  απέρριψε τις προτάσεις για συνθηκολόγηση από την πλευρά του Μωάμεθ, τώρα έπεσε ηρωικά μαχόμενος στην έκβαση της μάχης. Οι χρονικογράφοι της εποχής αναφέρουν ότι ο Μωάμεθ ο Πορθητής εισήλθε στην Αγία Σοφία πανηγυρικά και ‘’αναβάς επί της Αγίας Τραπέζης’’ προσευχήθηκε στον Αλλάχ.

    Από την αποφράδα εκείνη ημέρα άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για όλο τον Ελληνισμό  σηματοδοτώντας την έναρξη της τουρκοκρατίας στην Ελλάδα.  Ο Μωάμεθ το 1456 απέσπασε την Αθήνα από του Φράγκους, υποτάσσοντας  αργότερα  όλες τις Ελληνικές περιοχές και την Πελοπόννησο. Η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας το 1641 κατελήφθη από τους Οθωμανούς, μαζί και το Δεσποτάτο της Ηπείρου. Τον  Παρθενώνα τον μετέτρεψαν σε τζαμί γιατί μέχρι τότε ήταν η Εκκλησία της Θεοτόκου.

    Εάν μελετήσουμε την ιστορία αντικειμενικά, θα δούμε ότι η λεηλασία που υπέστη η Κωνσταντινούπολη  ωχριά μπροστά στη λεηλασία που έκαναν οι σταυροφόροι το 1204.Η Άλωση στις 13^ης Απριλίου του 1204 αποσιωπάται η δεν δίνεται η πρέπουσα σημασία.  Από το 1204 και μετά καταστράφηκε το Βυζάντιο οικονομικά και συρρικνώθηκε πληθυσμιακά. Οι πρώτες ύλες, το εμπόριο, η παραγωγή πέρασε στα χέρια των Δυτικών, χάνοντας τις επαρχίες της οι οποίες τις κατέλαβαν  Σελτζούκοι και Οθωμανοί. Το τέλος ήλθε 220 χρόνια  με την τελική Άλωση της πόλης. 

     Με άλλα λόγια η Άλωση  το 1204 οδήγησε στα 400-600 χρόνια σκλαβιάς, το συμπέρασμα αυτό αποσιωπάται ,λόγω του ιδεολογικού προσανατολισμού της νέας ηγετικής τάξης που επεβλήθη μετέπειτα στην Ελλάδα.

     Ένα κράτος σαν το Βυζάντιο ρωμαϊκό εάν δεν είχε υποστεί την Άλωση από τους σταυροφόρους με βεβαιότητα θα αντιμετώπιζε τους Οθωμανούς, θα ανέκαμπτε  όπως πολλές φορές είχε κάνει στο παρελθόν με τους Άραβες.

    Η ΡΩΜΙΟΣΎΝΗ  από τότε βάλλεται και πάντα ανακάμπτει , ας μην χάνουμε την ελπίδα μας  τώρα και σήμερα μετά την οικονομική Άλωση, που υφιστάμεθα σε βάθος  χρόνου πάλι θα ανακάμψουμε. 

    Υ.Γ. Στις 29 Μαΐου 1924 , πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη ίδρυσαν την Α.Ε.Κ. στην Αθήνα, λαμβάνοντας το πλήρες όνομα Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως έχοντας σαν έμβλημα τον Δικέφαλο Αετό με χρώματα το χρυσό και το μαύρο όλα είναι εμπνευσμένα από την ένδοξη, λαμπρή Βυζαντινή Αυτοκρατορία.   

          ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

         (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)  ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ  26—05—2016.

                                                              

ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ  (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ).

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΕ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ Η ΕΛΛΑΔΑ.

  Η Ελλάδα μπήκε στην Ευρώπη σαν ένας κληρονόμος με ένα πολύ πλούσιο κεφάλαιο. Ήταν πανίσχυρη, είχε όλα τα δεδομένα που μπορούσε να σταθεί ισάξια με τους εταίρους της. Είχε ένα συλλογικό κεφάλαιο, με πόρους αποταμιευμένους, έχοντας την διάθεση να επενδύσει προς όφελος της ανάπτυξης. Είχε διαφθορά ανύπαρκτη, έναν κρατικό μηχανισμό πολύ σφικτό στα έξοδα του, που θα έλεγα ήταν στο βαθμό του <<μίζερου>>. Ήταν μια χώρα που προερχόταν μέσα από έναν απελευθερωτικό αγώνα και όχι από <<μετάλλαξη>>  ενός φεουδαρχικού συστήματος όπως συνέβαινε με άλλα κράτη Ευρωπαϊκά. Δεν ήταν ένα κράτος που προήλθε μέσα από μια διαπραγμάτευση μεταξύ λαού και ‘’γαλαζοαίματων’’ όπως συνέβαινε με την Ολλανδία, τη Γερμανία, τη Βρετανία, το Βέλγιο.  Το έδαφός της Ελλάδας όμως  ανήκε στο λαό της και ήταν αμύθητης αξίας, αυτό μπορούσαν να το δουν εκείνοι που έβλεπαν τις οικονομικές εξελίξεις στο άμεσο μέλλον. Κάποιοι έβλεπαν ότι ο τουρισμός θα γινόταν η βαριά βιομηχανία την επόμενη μέρα που θα ενοποιούνταν η Ε.Ε. Δεν είναι ούτε φαντασία ούτε παράκρουση αλλά τα ίδια τα γεγονότα μας λένε ότι τελικά ένα σχέδιο καταβαράθρωσης είναι σε εξέλιξη ενάντια στον ελληνικό κόσμο και πολιτισμό . Μόνο με οικονομικά μέσα, σήμερα μπορείς να μεταλλάξεις η να υποτάξεις ένα κράτος, χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις στρατιωτικά όπλα. Βλέποντας το παρελθόν θα δούμε ότι πρώτα κατέστρεψαν την βιομηχανία μας , ένα ένα τα εργοστάσια έκλειναν, στέρευαν από λεφτά, σαν συνέπεια να έχουμε την μείωση του εργατικού προσωπικού, με τις γνωστές κοινωνικές οικονομικές συνθήκες. Πολλά προϊόντα βιομηχανικά, οικιακά  αναγκαστήκαμε να τα εισάγουμε από το εξωτερικό.

    Το χρηματοδοτικό σύστημα ‘’στραγγάλιζε’’ την ελληνική βιοτεχνία. Μέσα σε μια δεκαπενταετία αφανίστηκε σχεδόν όλος ό ελληνικός βιομηχανικός ιστός, απέμειναν ελάχιστες βιομηχανίες που και αυτές τώρα με τα ‘’μνημόνια’’ τείνουν  να αφανισθούν. Ο  γεωργικός τομέας παρέμεινε άθικτος για κάποιο διάστημα , παρουσιάζοντας μια ανάπτυξη , ειδικά με τις άφθονες κοινοτικές επιδοτήσεις, που σαν συνέπεια είχαν να πλουτίσουν οι αγρότες, παράλληλα όμως οι υποχρεωτικές αλλαγές διαφόρων καλλιεργειών  άλλαξαν προς το χειρότερο το γεωργικό τοπίο. Αυτό έγινε ορατό αργότερα, όταν άρχισαν οι εισαγωγές πολλών αγροτικών προϊόντων. Με λιγοστές εξαγωγές, με μειωμένες εισαγωγές, οι οικονομία παρέμενε πλέοντας επάνω σε μια σωτήρια λέμβο. Εάν η παραγωγικότητα της Γής μειωθεί και λείψουν τα αγροτικά προϊόντα , αυτόματα θα αυξηθούν οι εισαγωγές, με κατάληξη την έλλειψη χρημάτων. Το ελληνικό υπέδαφος κατέχει πάρα πολλά ορυκτά , εάν όλα αυτά τα εκμεταλλευτούμε θα είναι μια παγκόσμια πρόκληση για επενδύσεις, δημιουργία θέσεων εργασίας  οδηγώντας την χώρα στην ανάπτυξη και την έξοδο από τα μνημόνια. Αντί για την δυσβάστακτη φορολογία , θα ήταν προτιμότερο η κυβέρνηση  να πρόβαλε τα γεωλογικά πλεονεκτήματα ανάμεσα στις 28 χώρες της ΕΕ και σε παγκόσμιο επίπεδο ακόμα. Είμαστε μια χώρα που είναι πρώτη σε ψευδάργυρο, αλουμίνιο, βωξίτη, παγκοσμίως σε νικέλιο, περλίτη, λευκόλιθο , υδρομαγνησίτη, πρώτη στην Ευρώπη και δεύτερη παγκοσμίως σε μπετονίτη.

    Όσων αφορά το χρυσό έχουμε τα τρία μεγαλύτερα κοιτάσματα ,που βρίσκονται στη Θράκη και Μακεδονία.

     Ένα άλλο φυσικό πλούτο αστείρευτο σαν πηγή ενέργειας, έχουμε την ηλιακή και αιολική  ενέργεια, που λόγω της ευνοϊκότατης γεωγραφικής  θέσης , οι δυνατότητες είναι απεριόριστες , ξεπερνώντας τις δικές μας ανάγκες σαν χώρα, αλλά κάνοντας εξαγωγές με ένα πολύ μεγάλο κέρδος. Επιτυγχάνοντας έτσι μείωση εισαγωγής πετρελαίου.

     Τώρα πώς ένας λαός με τέτοια πλούσια κληρονομιά και παράδοση εμφανίζεται  σαν ζητιάνος; Γιατί ένας λαός ο οποίος είχε και έχει υπό την κατοχή του δεκάδες τρισεκατομμύρια καταθέσεις , έχει βρεθεί τώρα να χρωστά, βάζοντας υποθήκη όλα τα περιουσιακά του στοιχεία. Τελικά τίθεται απλά ένα εύλογο , λογικό ερώτημα, τι απέγιναν όλα αυτά τα μυθώδη ποσά;

   Άπαντες που γνωρίζουν , αναρωτιούνται τα ονομαζόμενα ‘ ‘καταπιστεύματα’’  που διαθέτει η Ελλάδα επίσημα από το 1944 και επικυρώνει συνέχεια  σαν ιδρυτικό μέλος του ΔΝΤ, τα οποία εάν υπολογίσουμε τους τόκους, συμποσούνται σε …τρισεκατομμύρια , γιατί τελικά δεν τα χρησιμοποιεί;

    Γιατί ξαφνικά οργανισμοί σαν τον ΟΤΕ  να βρεθούν υπό γερμανική ιδιοκτησία;  ΕΛΠΕ, ΔΕΗ , ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ, ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, ΕΘΝΙΚΗ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ,  Εταιρίες κολοσσοί, πανάκριβες με τεράστια κεφάλαια,  θα μπορούσαν να είναι βασικός καταλύτης, για να μην πτωχεύσει η Ελλάδα.

     Γιατί στη χώρα μας υπάρχουν εκατομμύρια ξένες ατομικές ιδιοκτησίες;

      Γιατί σε μια χώρα που δεν υπήρχε διαφθορά, ξαφνικά συνέβη το αντίθετο;

     Γιατί ένα μαγαζί γωνία, με ένα τεράστιο μοναδικό μπαλκόνι όπως είναι το Αιγαίο, εκλιπαρεί τώρα και για άλλα δάνεια;

    Σαν Έλληνες με τόσο βαριά κληρονομιά πρέπει να ψάξουμε για την αλήθεια , δεν είναι δυνατόν για πέντε δρόμους, κάποιες ψηφιακές συνδέσεις, κάποια υποβρύχια που έγερναν , κάποιοι υπεράριθμοι  υπάλληλοι , να είναι η αιτία που φθάσαμε εδώ, έτσι ώστε να χάσουμε όλη μας την πατρίδα και να είμαστε  υπό αυστηρή επιτήρηση. Η χώρα μας σαν φυσικός χώρος ήταν και θα είναι πάντα, ένα από τα πιο γνωστά ‘’φιλέτα’’ του πλανήτη , ένα οικόπεδο στη μέση της Μεσογείου  στη μέση της γης, σίγουρα δεν τις αξίζει τώρα αυτή η θέση στην Ευρώπη και Παγκοσμίως.

    Ο αγώνας πλέον είναι μονόδρομος, αυτό που επιβάλλει ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ :

     Δεν υπάρχει υποχρέωση κράτους αν παραβιάζονται τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και της Εθνικής Κυριαρχίας.

      Οφείλουμε σαν Έλληνες να ζητήσουμε λογιστικό έλεγχο και να προχωρήσουμε απελευθερωτικά εναντίον του χρέους.  

          ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

          (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ) ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ

             12—05—2016       6937128163.