ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ   31—01—2017.

ΡΟΖΙΑΣΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟΠΙΟ ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ.

   Αντικρίζοντας  την Ελληνική ύπαιθρο χωρίς καμία σκέψη νοιώθεις μέσα σου την ομορφιά αυτού του πανέμορφου τοπίου. Η πρώτη σκέψη που μας διαπερνά είναι πως διαμορφώθηκε αυτό το τοπίο. Πρώτον από την ίδια τη μητέρα φύση με τις εκάστοτε κλιματολογικές συνθήκες και γεωλογικές αλλαγές και δεύτερον με την παρέμβαση εκείνων των χωρικών και αγροτών, με μόνο κριτήριο για να μπορέσουν να έχουν ένα κομμάτι γης, να καλλιεργήσουν και να ζήσουν τις οικογένειες τους. Κατά συνέπεια θα έλεγα ότι οι καλύτεροι ζωγράφοι της υπαίθρου μας, είναι οι σημερινοί πατεράδες και παππούδες μας . Είναι αυτοί οι οποίοι συνέβαλαν την ιδέα, για  την σημαντική λειτουργία που αναδεικνύει την εξέλιξη του αγροτικού χώρου και την ανάπτυξη της περιφέρειας, την αγροτική αναγέννηση, δηλαδή την  παραγωγή τοπίου. Είναι αυτοί οι οποίοι σχεδίασαν αυτούς τους πανέμορφους ελαιώνες και τα καταπράσινα περιβόλια της Μεσσηνιακής γης, με το μόνο εργαλείο που διέθεταν ήταν μια αξίνα η ξινάρι όπως το έλεγαν.   Από μικρός θυμάμαι τους σημερινούς παππούδες μας , που  έλεγαν τότε στα φτωχικά τους σπίτια , ότι μια από τις ασχολίες που είχαν ήταν να πάνε να  ξελογκώσουν. Τι έκαναν δηλαδή , διαμόρφωναν Τοπίο για να καλλιεργήσουν. Ένα τοπίο γεμάτο τόνους ιδρώτα, που παράγει σήμερα προϊόντα αγροτικά και ως επιτοπλείστον στην περιοχή μας το θαυμάσιο και μοναδικό προϊόν που είναι το Μεσσηνιακό λάδι. Πολλά χρόνια οι κυβερνώντες θεώρησαν και θεωρούν ακόμα τον αγροτικό τομέα σαν ένα κατάλοιπο που πρέπει να συρρικνωθεί.

    Μια σωστή πολιτική διακυβέρνηση θα έβλεπε πολύ μακριά, ότι ο αγροτικός κόσμος θα έπρεπε να έχει εκείνα τα κατάλληλα εφόδια, κίνητρα, έτσι ώστε να γίνει μια σημαντική ατμομηχανή για την οικονομία της χώρας. Πολύ σωστά επισημάνθηκε σε άρθρο της έγκριτης αυτής εφημερίδας ότι η απόσταση από τις Βρυξέλλες στα Ελληνικά χωριά είναι δύο ώρες , εδώ θα επισήμανα σε αυτούς που χαράζουν πολιτική, από τα κλιματιζόμενα γραφεία των αστικών κέντρων, ότι σε πολλές περιπτώσεις η απόσταση από τα χωράφια μας είναι αρκετά μεγάλη, επικίνδυνη και δύσκολη. Αυτό γιατί πολλοί αγροτικοί δρόμοι παραμένουν ακόμα σε άσχημη κατάσταση. Εδώ θα πρέπει να επισημάνω, ότι εάν αυτά τα σημερινά ροζιασμένα χέρια, δεν εκχέρσωναν , δεν έκοβαν τους θάμνους και τα σφάλακτρα για να ανοίξουν μονοπάτια, δρόμους διόδους, σε πολλά χωράφια η πρόσβαση θα ήταν αδύνατη. Με τα σημερινά δεδομένα και τους χάρτες του 1945  ίσως  πολλά μονοπάτια , δρόμοι αγροτικοί σήμερα να χαρακτηριστούν  και αυτά δασικά κατά συνέπεια θα πρέπει να κλείσουν και να λογκώσουν πάλι για να γίνουν δάσος, ένα λογικό επιχείρημα θα έλεγα.   

   Στο ζήτημα αυτό που αφορά το σύνολο σχεδόν των αγροτών του νομού μας , θα πρέπει να πρυτανεύσει η λογική. Μια ορθή λογική, που σαν βασικό στόχο θα έχει την ανάπτυξη της περιφέρειας και την αύξηση του αγροτικού εισοδήματος. Μα πάνω από όλα ας σκεφθούν όλοι αυτοί που σχεδιάζουν διατάγματα νόμους, την ψυχολογία, την συρρίκνωση του εισοδήματος όλων αυτών των ανθρώπων  και τη έχουν υποστεί όλα αυτά τα χρόνια.

   Φτάνει πια, λόγω επαγγέλματος βλέπω ροζιασμένους γέροντες, να αδυνατούν να πληρώσουν τα φάρμακα τους, ας μην τιμωρηθούν και άλλο γιατί όταν ήταν νέοι εκχέρσωναν σφάλακτρα, θάμνους, πατουλιές, βάτα, σπάρτα κλπ. για να δημιουργήσουν μήτρες καλλιεργήσιμες , έτσι ώστε σήμερα στο τόπο μας να υπάρχει πρωτογενής παραγωγή ωραίων  θρεπτικών  προϊόντων και αυτό το πανέμορφο τοπίο.

  Σίγουρα και πρέπει να γίνει το κτηματολόγιο , να μπει ένα φρένο στην οικοπεδοποίηση, όχι πια άλλο τσιμέντο να διαχωριστούν τα δάση , οι λεγόμενοι δασικοί χάρτες όχι όμως με αεροφωτογραφίες του 1945 , αλλά χάρτες σημερινούς και χωρίς να καταβληθεί ούτε ένα ευρώ από τους ιδιοκτήτες αυτής της γης. Αυτοί οι ιδιοκτήτες δεν υπήρξαν οικοπεδοφάγοι, αλλά δημιούργησαν διαμόρφωσαν τοπίο καλλιεργήσιμο, σε αντίθετη περίπτωση πολλές αγροτικές εκτάσεις, θα είχαν παραμείνει χέρσες και θα παρήγαγαν θάμνους, βάτα  βελιούρια και άγρια φυτά.

   Να καταργηθεί το δυσβάστακτο τέλος υποβολής αντιρρήσεων, να ανασταλούν οι λεγόμενοι δασική χάρτες και να αναμορφωθούν με αεροφωτογραφίες με την σημερινή τεχνολογία και την τωρινή όψη του τοπίου. Άμεση αναστολή του νόμου και να μην εφαρμοσθεί η ποσόστωση των ασκεπών εκτάσεων γιατί σε πολλές περιπτώσεις σύμφωνα με τους  χάρτες του1945 ήταν καλλιεργήσιμες και αφού η ασκεπής έκταση παραμένει μεγαλύτερη της δασικής, να θεωρείται γεωργική γη ολόκληρος ο αγρός. 

   Εξάλλου οι φωτογραφίες της περιόδου τότε είχαν δημιουργηθεί σε μια άστατη περίοδο. Πώς είναι δυνατόν να χαράξουμε την σημερινή μας αγροτική στρατηγική με πρόσχημα την ανάπτυξη της υπαίθρου  την περιβόητη Περιφερειακή ανάπτυξη, με φωτογραφίες εκείνης της περιόδου.

     Η Κυβέρνηση  ας μην βάλει  τώρα  άλλα βάρη  στους πολίτες. Ας λάβει σοβαρά υπόψη ότι εδώ στην περιοχή μας, δεν έχουμε δάση και δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε δάσος, μια περιοχή που έχει πυκνή βλάστηση από θάμνους, βάτα, αφάνες  και άγρια φυτά. Ούτε μπορούμε να χαρακτηρίσουμε δασικοί περιοχή έναν τόπο με πανέμορφους ελαιώνες, σταφίδες, αμπέλια και με δένδρα εσπεριδοειδή.

   Ας μην  επιτρέψουμε άλλο στην γεωργία μας, να χάσει σταδιακά τον παραδοσιακό της ρόλο και να συρρικνωθεί  και άλλο. Αρκετά η πόλη έφαγε την ύπαιθρο , ας καταλάβουμε επιτέλους ότι μια από τις λεγόμενες βαριές μας βιομηχανίες είναι η ανάπτυξη του αγροτικού τομέα , της Ελληνικής υπαίθρου, με μια νέα αγροτική αναγέννηση.

    Εξέλιξη στον αγροτικό τομέα , θα υπάρξει μόνο με την δημιουργία, την παραγωγή τοπίου, σε μία χώρα με πυκνή βλάστηση, ανάμεσα σε βουνά, λόφους, ακτές, θάλασσες, μνημεία και μια πλούσια ιστορία.  

    Δεκάδες αγροτικά  προϊόντα έχουν χαθεί, χιλιάδες  στρέμματα γεωργικής μας γης έχουν μείνει ακαλλιέργητα.

    Ο Όμηρος όταν μέμφονταν τους Κύκλωπες έλεγε ότι  <<ούτε φυτεύουσιν χέρσιον φυτόν ου αροώσιν>>. Ας παραδειγματιστούμε από την μυθολογία μας , να καλλιεργήσουμε τα χέρσα εδάφη δίνοντας την δυνατότητα στα χώματα μας να παράγουν προϊόντα και τελικά πλούτο.

                                          ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                                             (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)  

                                       ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ  31—01—2017.

                                                           

ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ.  23—01—2017.

ΕΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΘΑ ΒΥΘΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ  ΣΤΟ ΧΑΟΣ.

Εάν αποφασίσουμε σαν λαός , σαν πολιτική ηγεσία, σαν ξεχωριστά άτομα ο καθένας μας να μιμηθούμε, να παραδειγματιστούμε σοβαρά τον τρόπο που κατάφερε η Ιρλανδία να βγει από τα μνημόνια και πως η Φινλανδία πήρε την πρώτη θέση στο κόσμο όσων αφορά την παιδεία, τότε πράγματι θα έχουμε πάρει τον δρόμο της ανάπτυξης.

Εάν θέσουμε το ερώτημα που οφείλεται το χρέος,  σε μια μεγάλη μάζα ερωτηθέντων,  είμαι σίγουρος ότι η πλειοψηφία θα απαντήσει ότι  αιτία,  είναι οι σκοτεινές  εκείνες αόρατες δυνάμεις που περιβάλουν την Ελλάδα και συνεχώς συνωμοτούν εναντίον μας. Για τα ατομικά και Εθνικά μας δεινά πάντα φταίνε οι άλλοι, ποτέ εμείς. Μπορεί σαν χώρα να βρισκόμαστε στο πιο γεωστρατηγικό σημείο της Ευρώπης, δεν σημαίνει όμως ότι κατέχουμε και τον ομφαλό της Γής. Κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε πως είναι ο κόσμος απέξω, γιατί άλλες χώρες πιο φτωχές από εμάς έχουν κάνει οικονομικά, πολιτιστικά άλματα και εμείς  συνεχώς γκρινιάζουμε για την κατάντια μας.

Ας πάρουμε σαν παράδειγμα την Ιρλανδία που καλό θα ήταν να μελετήσουμε γιατί πέτυχε έναν ρυθμό ανάπτυξης αρκετά μεγάλο και θα ήταν καλό να την μιμηθούμε σαν παράδειγμα. Γιατί οι Ιρλανδοί βγήκαν από τα μνημόνια και αυτή τη στιγμή η οικονομία τους καλπάζει με ξέφρενους ρυθμούς, σε σημείο που ανταγωνίζονται ακόμα και την Κίνα.

Η ανάπτυξη της Ιρλανδικής οικονομίας το 2015 εκτοξεύτηκε στο 26,3% , έναντι 7,8% που είχε εκτιμηθεί αρχικά.

 Μα θα πει  κάποιος τι έκαναν αυτοί περισσότερο από εμάς;  θα τους απαντούσα  τίποτα ίσως τα αυτονόητα  έτσι ώστε να μπορούν να συνεχίσουν και να πορευθούν σαν ένα κανονικό κράτος που ανήκει στη δύση. Εμείς τι έχουμε κάνει ; τα αυτονόητα, αλλά με σκοπό ίσως που δεν αποβλέπουμε που θα έπρεπε να κατατάσσουμε την   θέση μας , ανάμεσα στα προηγμένα κράτη της δύσεως.

Στην Ιρλανδία η πολιτική τους ηγεσία δεν δείλιασε να κάνει σοβαρές τομές και ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις χωρίς να λογαριάζει καθόλου το πολιτικό κόστος.

Σίγουρα κάθε χώρα διαφέρει σαν νοοτροπία από  την άλλη και καμία χώρα δεν μπορεί να αντιγράψει την άλλη, μπορεί όμως να αντιγράψει την λογική, την τακτική και την στρατηγική της.  Οι Φιλανδοί έδωσαν μεγάλη έμφαση στην Παιδεία και οι   ιρλανδοί στήριξαν την επιχειρηματικότητα , κάτι που στη χώρα μας δεν συμβαίνει, εδώ ο μικρός επιχειρηματίας , ο ελεύθερος επαγγελματίας ουσιαστικά δεν έχει την κατάλληλη στήριξη από το κράτος το ίδιο. Απεναντίας στην Ιρλανδία οι φορολογικοί συντελεστές παρέμειναν σε χαμηλά ποσοστά 12,5%. Στην Ιρλανδία το τραπεζικό σύστημα απέκτησε εμπιστοσύνη στους επενδυτές και αυτό αποτέλεσε ένα ισχυρό σήμα  στις αγορές και κάλεσμα στους επενδυτές να επενδύσουν εκεί.

Είμαστε μια  ιστορική χώρα με έναν τεράστιο πολιτισμό χώρες όμως όπως η Φιλανδία κατέχουν τα σκήπτρα στο μεγάλο και σημαντικό θέμα που λέγεται Παιδεία. Μια χώρα που δεν έχει καθόλου ιδιωτικά σχολεία, ούτε και  η ελίτ της χώρας δεν διαθέτει σχολεία υπεροχής. Στο ίδιο σχολείο που πηγαίνει η κόρη του πρωθυπουργού, πάει και η κόρη του εργάτη, του αγρότη, του φτωχού του προέδρου της ΝΟΚΙΑ και παιδιά με ειδικές ανάγκες. Η παιδεία είναι εντελώς δωρεάν μέχρι  την αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο. Με αυτό τον τρόπο καταργούν τις ταξικές διακρίσεις, παρέχοντας τις ίδιες ευκαιρίες σε όλους, διατηρώντας μια εξέχουσα ισορροπημένη  κοινωνική συνοχή σαν κοινωνία. Η σχολική βία είναι ανύπαρκτη, συνθήματα, βαψίματα,  στους τοίχους των πανεπιστημίων δεν υπάρχουν. Οι πιο αδύναμοι απολαμβάνουν ενισχυτική διδασκαλία και ψυχολογική στήριξη, έτσι ώστε και αυτοί να γίνουν   πρώτοι μαθητές. Ενώ στην χώρα μας η Παιδεία  οικονομικά στοιχίζει,  υπάρχουν σχολεία διαφόρων κατηγοριών.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι μια Καλή Παιδεία προάγει το καλό, την ανάπτυξη του ανθρώπου, την Δημοκρατία και  συμβάλλει θετικά  σε μια κοινωνία, ενώ η Κακή παιδεία με την   διαφθορά, το κακό, την επιβράδυνση της κοινωνίας πάνε μαζί.

Εμείς εδώ το  <<ΟΧΙ>> το κάνουμε πολύ εύκολα <<ΝΑΙ>>  και το αντίθετο. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις δείχνουν να είναι προσηλωμένες στον κρατισμό και στην κομματοκρατία ακόμα και σήμερα. Το πολιτικό, το κομματικό κόστος, το λογαριάζουν ακόμα πολύ, κάτι που θα έπρεπε μετά από αυτή την κρίση να είχε εξαλειφτεί τελείως . Στην βουλή συνεχίζουν τους ίδιους διαπληκτισμούς, με πρόσχημα την καλύτερη εντύπωση. Τα κυβερνώντα κόμματα ράβουν τους εκλογικούς νόμους, με μόνο πρόσχημα την παραμονή τους στην εξουσία και όχι με βάση για μια δίκαια και σωστή διακυβέρνηση της χώρας.

Οι Ιρλανδοί για να μην κάνουν απολύσεις στο Δημόσιο έκαναν περικοπές μισθών , με τον τρόπο αυτό εξοικονόμησαν πολλά δισεκατομμύρια μέχρι σήμερα. Εφήρμοσαν υποχρεωτικές μεταθέσεις, για να καλυφθούν τα τυχόν κενά. Νέοι εργαζόμενοι προσελήφθησαν στο Δημόσιο με χειρότερες εργασιακές σχέσεις και πετσοκομμένες αποδοχές. Έκαναν περικοπές σε Δημόσιες δαπάνες , μειώνοντας πολλές Δημόσιες υπηρεσίες. Τα συνδικάτα τήρησαν ένα είδος <<εργασιακής ειρήνης>>, κάνοντας ένα είδος σιωπής στις απεργίες και στους συνδικαλιστικούς αγώνες.

Για να βγούμε από τα μνημόνια πρέπει σαν χώρα να πάψουμε να είμαστε προσηλωμένη στο κρατισμό και να εφαρμόσουμε ένα άλλο αναπτυξιακό μοντέλο. Να μειωθούν Δημόσιοι οργανισμοί, να συρρικνωθεί ο Δημόσιος τομέας , ο αριθμός και οι απολαβές των βουλευτών, γενικά μείωση των υψηλά αμειβόμενων    οι Δημόσιες δαπάνες σε λογικά αναγκαία όρια να ελαχιστοποιηθούν, να επιβληθεί η Πολιτική, με έναν  λογικό, εποικοδομητικό,  Δημόσιο διάλογο.

Γενικά να υπάρξει ένας ορθολογισμός οικονομικός, στο Δημόσιο τομέα, σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς.

Οι μέρες που έρχονται θα είναι αρκετά δύσκολες, οι τράπεζες βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Τα κόκκινα δάνεια θα είναι ένα μεγάλο αγκάθι , το πρόβλημα θα γιγαντωθεί και θα καταπιεί την Ελληνική κοινωνία, η κυβέρνηση πρέπει να αφήσει την Οικονομία, να βρει το δρόμο της  και να εξυγιανθεί.

Το παράδειγμα και το φαινόμενο της Ιρλανδίας και της Φινλανδίας, πρέπει να μας δείξει το σωστό δρόμο, να πάψουμε να κοιτάμε το παρελθόν.

 Με  την λογική, τον διάλογο, την παραγωγή , την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, την παιδεία, την αυτοκριτική, από όλους μας θα πετύχουμε κάτι, μόνο τότε θα  καταφέρουμε σε βάθος χρόνου, να βγούμε από τα μνημόνια, αλλιώς θα βυθιζόμαστε συνέχεια στο χάος, χάνοντας το ραντεβού με την ανάπτυξη.   

                                 ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                                    (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)

                                                ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ 

                                                23—01—2017.