ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ.

Όσοι έχουν ιστορική και πολιτική μνήμη το θέαμα και το συναίσθημα που ένοιωσαν αντικρίζοντας την συνάθροιση στελεχών του λεγόμενου Π.Α.Σ.Ο.Κ. η ΕΛΙΑΣ σίγουρα ήταν θλιβερό και αποκαρδιωτικό.

    Μια συγκέντρωση (έτσι για να μην ξεχαστούμε) παλαιών  στελεχών που οι περισσότεροι είχαν διατελέσει υπουργοί της μεταπολίτευσης, ακούγοντάς τους νόμισα ότι ζουν ακόμα σε μια άλλη εποχή, η εγώ ζω σε άλλο κράτος,   ίσως δεν διδάχτηκαν τίποτα από το παρελθόν η ίσως  ακόμα δεν τους έχει αγγίξει οι ελληνική κρίση η ίσως ζουν σε γυάλα.

    Ίσως η λέξη  ενοχή πολιτική, πολιτικό λάθος, η έστω ένα συγγνώμη προς τον ελληνικό λαό που ο τρόπος διακυβέρνησης τους ,τον οδήγησε στην εξαθλίωση,  δεν τους αγγίζει η δεν την γνωρίζουν καν.

    Επαναλαμβάνουν την ίδια εκείνη πολιτική ορολογία που δίδαξε ο Ανδρέας Παπανδρέου.  Επανέλαβαν και εννοούσαν για ένα νέο ξεκίνημα (40 χρόνια ξεκινούν…) για μια νέα ανασυγκρότηση, για ένα νέο ήλιο , ήλιο με δόντια, για την αναβίωση μιας μεγάλης χαμένης παράταξης.    

    Το φαινόμενο μετάλλαξης αυτής της μεγάλης παράταξης πρέπει να διδαχθεί στα τμήματα πολιτικής επιστήμης , κοινωνιολογίας και όχι μόνο. Σίγουρα μετά από αυτή τη συζήτηση και ορθή ανάλυση , θα εξαχθούν θετικά συμπεράσματα πολιτικά για τις μέλλουσες γενιές.

     Στην πολιτική όταν σβήνουν οι ακτίνες του φωτός και του ήλιου, επανέρχονται με δόντια. Πρόκειται  δηλαδή για μια τερατογονία. Είδα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να επιμένουν ακόμα, δεν άκουσα μία δημόσια συγγνώμη, γιατί φθάσαμε έως εδώ ποιος φταίει τελικά? Ο οδηγός η το ίδιο το αυτοκίνητο όταν τρακάρει? Απλά είναι τα πράγματα, η πολιτική των δύο κομμάτων μας οδήγησε στο πολιτικό αδιέξοδο ,στον δανεισμό και στην πτώχευση.

  Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στα χέρια των δανειστών στην πτώχευση επιμένουν ακόμα να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.

Το πιο χαρακτηριστικό σε μια περίοδο η κοινωνία παρακμής   είναι η εμμονή η τάση να ευτελίζουν στιγμές αλλά και την πολιτική. Η εξαγγελία συνθημάτων με βαρείς πολιτικούς χαρακτήρες ,δεξιός—αριστερός—σοσιαλιστής  κατεβάζουν το επίπεδο της πολιτικής στα τάρταρα, όταν δεν μπορούμε να κάνουμε ανάλυση , πρόταση, με σκέψη και ιδέες εποικοδομητικές, διαλέγουμε την οδό του σκότους την συνθηματολογία , την αγέλη, υποστηριζόμενη όχι από φιλάθλους αλλά από οπαδούς και μόνο.

   Οι δραματικές συνθήκες που βιώνουν οι Έλληνες σήμερα μας καλούν να σοβαρευτούμε να πάμε σε ένα επίπεδο λογικής και διανοητικής πολιτικής παιδείας.  Η σύγχρονη πολιτική ιστορία αλλά και η επιστήμη, όλα τα κόμματα, πρέπει να έχουν και να αποκτήσουν πολιτική παιδεία. Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν συνθήκες τέτοιες με τα κατάλληλα μορφωτικά και αναλυτικά εφόδια για να ανοίξει μια συζήτηση για την 3^η του Σεπτέμβρη.

      Ο ξύλινος λόγος και η εποχή των συνθημάτων ανήκει πια στο παρελθόν. Η αντιπολίτευση  πρέπει να πάψη να είναι άναρθρος,  άφωνος, ένας στείρος αντιπολιτευτικός θίασος. Πολλά κόμματα είναι προϊόντα και δημιούργημα μιας μπλοκαρισμένης δημοκρατίας , κοινωνίας ενός πολιτικού αδιέξοδου. Η πολιτική στο επίπεδο του ποδοσφαίρου και του καφενείου πρέπει να τελειώσει .Μια επαρκής  ψυχικά ηθικά, διανοητική πολιτική ομάδα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη της χώρας. Μια παράμετρος η οποία αποσιωπάται είναι ότι αυτή η ΔεξιοΠασοκική νομενκλατούρα είναι αρκετά μειοψηφική . Η πολιτική του δικομματισμού με τον λαϊκισμό  η εμείς η το χάος , εξαφανίζουν την σημασία της αποχής. Η πολιτική κουλτούρα του λαϊκισμού, νίκησε τον ορθολογισμό της οικονομίας. Σοβαρές φωνές τους έλεγαν ότι ,αν δεν μειώσετε τα ελλείμματα και δεν αλλάξετε την πολιτική διακυβέρνησης , εάν δεν φτιάξουμε μια ισχυρή περιφερειακή Ελλάδα, με αποκεντρωμένη παραγωγική , ισχυρή ύπαιθρο και εάν δεν ενώσουμε την Πύλο με το Διδυμότειχο την Κέρκυρα με την Κρήτη κ.λπ. Αυτοί όμως ένωσαν τα Σεπόλια με το Ζάππειο το Σύνταγμα με τα Πατήσια  κλπ. αναπτύσσοντας την υπόγεια Αθήνα , σε μια χώρα του φωτός.

   Εάν δεν ξεφύγουμε από το Αθηναϊκό κράτος πρωτεύουσα, θα γίνουμε γερμανικό Λάντεν  και τουρκικό βιλαέτι  (Μιχάλης χαραλαμπίδης συνέδριο ΠΑΣΟΚ 1996) .Οι ίδιοι που δεν άκουγαν τότε και μας εκλάμβαναν σαν δαιμονική ενόχληση από την εθνική τους ραστώνη, θέλουν να μας σώσουν τώρα ,η ιστορία όμως εκδικείται.  

      Δεν είναι τα πολλά χρόνια που χάσαμε , είναι που θα γυρίσουμε πίσω τουλάχιστον 50. Εξέτρεφαν ένα κράτος –τέρας που τους εξασφάλιζε κομματική πελατεία και νομή της εξουσίας. Το αίεν αριστεύει το έκαναν αίεν κακιστεύειν.

    Το μεγάλο πρόβλημα για τη πατρίδα μας δεν είναι το χρέος , που και για αυτό πρέπει να γίνει λογιστικός έλεγχος .Είναι το ΚΑΝΕΝΑΣ είναι η απουσία αξιοκρατικής πολιτικής αντιπροσώπευσης και Δημοκρατίας.

    Για να ανακτήσει  η χώρα μας τον ηθικό της βηματισμό πρέπει να αποβάλει σε επίπεδο αντιπροσώπευσης το παρελθόν και το χθες….

     Ιστορικό αίτημα είναι η Επαναθεμελίωση της πολιτικής δημόσιας ζωής της χώρας.

Τώρα το 2014 κοντά στα 50 και άνω η κόρη μου με ρωτάει

<<τι να ψηφίσω μπαμπά? Όταν γίνουν εκλογές>> και εγώ τις απαντώ <<τον πιο δυσάρεστο >>.

                   ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

            (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ) ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ

              2723041506-------6937128163

                ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.      11—09--14