Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΓΙΑΛΟΒΑΣ ΟΦΕΙΛΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ .

Στην νέα εποχή , στους ανέμους της παγκοσμιοποίησης που ήδη ζούμε καλούς, άγριους, ,σκληρούς η κακούς, ανταγωνιστικούς η μη , θα σταθούν και θα έχουν μέλλων, μόνον οι πόλεις και τα χωριά εκείνα που θα ανθήσουν αισθητικά και έξυπνα.

   Οι τόποι που θα ανακτήσουν τη χαμένη τους ιστορική, πολιτισμική, αρχιτεκτονική κληρονομιά την ταυτότητα τους, την ψυχή τους, που θα είναι βασισμένη πάνω στην  ανθρώπινη ψυχική ευτυχία και  όχι μόνο στο κέρδος και στην υλική κατανάλωση,  θα σταθούν αξιοπρεπώς στoύς δύσκολους ανταγωνιστικούς καιρούς που ζούμε.

   Ο αγροτικός χώρος και το πράσινο θα πρέπει να αποτελούν βασικά στοιχεία μιας νέας χωροταξικής και πολεοδομικής στρατηγικής.

   Ο τόπος μας αποτελεί ένα ξεχωριστό τοπικό ανάγλυφο, που δεν έχει καμία σχέση , μόνο με την εμπορικότητα, έτσι ώστε να αντέξει σε μια νέα μορφή αστικής αύξησης και επέκτασης.

  Η Γιάλοβα είναι ένα ξεχωριστό όμορφο κομμάτι στην περιοχή μας, που μια επίσκεψη εκεί προκαλεί στον επισκέπτη μια διαφορετική μαγεία και ομορφιά. Θα  έλεγα ότι είναι η όμορφη σταχτοπούτα της περιοχής μας. Είναι  ένας ξεχωριστός τόπος , που μπορεί να συνδυάσει πολλές μορφές , δραστηριότητας και ανάπτυξης. 

  Μια αρμονική ανάπτυξη στη Γιάλοβα, θα της έδινε μια άλλη ξεχωριστή, τουριστική ταυτότητα και ομορφιά. Μια νέα περιβαντολογική ηθική που

Θα καθορίζει τις σχέσεις  της εμπορικότητας και της αναψυχής, θα είναι πολύ σημαντική για τον χώρο.

   Είμαι σύμφωνος με αυτού του είδους την ανάπλαση που γίνεται τώρα, κανένας δεν διαφωνεί, αλλά η εναπόθεση πλακιδίων, στον δρόμο πρέπει να γίνεται πάντα τελευταία, όταν πιο πριν έχουμε λύσει άλλα πρωτεύοντα προβλήματα. Μου θυμίζει κάποιον που προσπαθεί να βάλει πρώτα το σακάκι και μετά το πουκάμισο.

1)Θεωρώ ότι στη Γιάλοβα , πρωτεύει αυτή τη στιγμή η δημιουργία ενός δημοτικού οργανωμένου παρκινγκ , με συμβολικό μίσθωμα, όπου τα κέρδη , θα κατανέμονται και πάλι για την ανάπτυξη της Γιάλοβας και της γύρω περιοχής.

1. Να γίνει μια καινούργια κατανομή, θα  έλεγα ένα είδος ξεχωριστών εμπορικών ζωνών. Σε άλλο χώρο να είναι τα μαγαζιά της εστίασης, σε άλλο χώρο τα νυκτερινά μπαράκια, με τις καφετέριες, σε διαφορετικό, τα εμπορικά καταστήματα με τα είδη διατροφής.
2. Ο μόλος να πάψει να είναι ένα ανεξέλεγκτο
   Παρκινγκ  και να γίνει  ένας χώρος περιπάτου και καθαρά πολιτισμού , που θα γίνονται διάφορες δραστηριότητες αναψυχής, καλλιτεχνικές, συναυλίες, εκθέσεις  ζωγραφικής, προβολή  ταινιών, τοπικής κουζίνας , τοπικών προϊόντων, τοπικών εθίμων κλπ.
3. Στο μόλο να τοποθετηθούν παγκάκια και σε όλο το μήκος της θαλάσσιας γραμμής. Έτσι ώστε η παράκτια θαλάσσια ζώνη, να αφεθεί στους περιπατητές, σαν χώρος περισυλλογής , ανάπαυσης και ρομαντισμού.
4. Άμεση ανάγκη να δημιουργηθούν δημόσιες τουαλέτες και μία βρύση με τρεχούμενο νερό για τους επισκέπτες.
5. Ο δρόμος να γίνει μόνο πεζόδρομος, με μόνο δικαίωμα να περνούν τα εμπορικά αυτοκίνητα, τα ασθενοφόρα και τα ταξί για πελάτες με ειδικές ανάγκες.
6. Τα πεζοδρόμια να είναι ελεύθερα, μόνο για τους πεζούς.
7. Ο Δήμος να παραχωρήσει χώρο, μπροστά στα καταστήματα, για εμπορική εκμετάλλευση και ο χώρος προς την παραλία, να μείνει ελεύθερος για τους πεζούς.  
8. Άμεση ανάγκη ,τα σκουπίδια να φύγουν από το οδόστρωμα και να πάψουν να είναι σε κοινή θέα και να βρεθεί ένας κατάλληλος χώρος, που θα τα εναποθέτουν μη αντιληπτά από τους επισκέπτες, με σεβασμό πάντα στο περιβάλλον.
9. Η   παραλία να είναι πάντα καθαρή , να ορισθεί μόνιμος υπάλληλος, για τον σκοπό αυτό. Σε όλο το μήκος της παραλίας, να υπάρχουν ομπρέλες δωρεάν  ντους και ότι άλλο θα κάνει ευχάριστο,  την παραμονή των λουομένων.
10. Να δοθούν οικονομικά κίνητρα, για την ανάπτυξη περισσότερο του λαογραφικού μουσείου της Γιάλοβας.
11. Να δοθεί μεγάλη αίσθηση για την αισθητική του χώρου και του τοπίου, με γκράφιτι , γλάστρες, λουλούδια , δενδροφύτευση, σιντριβάνια και ένας παιδότοπος εάν είναι δυνατόν.
12. Να δοθεί μια ξεχωριστή αύρα φωτισμού στα καταγάλανα νερά της Γιάλοβας συνδυάζοντας ένα σύμπλεγμα χρωμάτων, με το τοπίο , την πλούσια αμμουδιά και το ξεχωριστό ηλιοβασίλεμα.
       Σίγουρα πάρα πολλοί θα μου πουν ότι όλα αυτά είναι ουτοπία. Θα τους απαντούσα ότι όταν προσδοκούμε , την αξιοπρέπεια του τόπου, του χώρου, την φιλοκαλία , την ομορφιά του τοπίου δεν είναι ουτοπία, αλλά ζήτημα μιας νέας απόφασης, αλλαγή νοοτροπίας, φιλοκαλίας, αντίληψης και αγάπης για τον τόπο μας.
     Μία πόλη, ένα τουριστικό χωριό, για να σταθεί , χρειάζεται μέτρο ανθρώπινο.
       Οι νεοέλληνες χτίζουν , έτσι ώστε οι πόλεις μας να μην έχουν , ένα τόπο να σταθείς και να βλέπεις το χρόνο να περνά.
     Κοιτάζουμε μόνο αυτοκίνητα, να περνούν μέσα σε ένα ανακυκλούμενο κύκλο καταστροφής και ανοικοδόμησης με πολύ τσιμέντο. Είναι οι τόποι και οι πόλεις που δεν ξαποσταίνουν ποτέ , δεν ξεκουράζονται γιατί κτίζονται όπως στην έρημο οι τέντες.
        Ο Εμπεδοκλής από τον Ακράγαντα έλεγε ότι οι Έλληνες φτιάχνουν ένα φαγητό με τέτοιο τρόπο, λες και θα πεθάνουν την άλλη μέρα , κατασκευάζουν  και ένα σπίτι
    Με τέτοιο τρόπο λες και δεν θα πεθάνουν ποτέ.  
      Εύχομαι η πρόταση μου, να γίνει μια αιτία προβληματισμού , για να ανακτήσουμε την αρχή , την αξία της ομορφιάς, της φιλοκαλίας και το δικαίωμα στην αισθητική ποιότητα του τόπου μας.
       Μετασχηματίζοντας το τοπίο μετασχηματίζουμε την ψυχή μας, τις κοινωνικές  και τις ανθρώπινες σχέσεις κάνοντας την ζωή μας πιο όμορφη.
           
        ΚΑΡΜΙΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
       (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)  ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ  7-4-2015.