ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ << ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ>> ΚΑΙ ΟΧΙ <<ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ>>.

   Οι γιορτινές μέρες που έρχονται, μας καλούν όλους να εμπλουτίσουμε τις ψυχές μας, με αγάπη, συμπόνια, συλλογικότητα, ξεφεύγοντας από τον ατομικισμό, την κακία, τον οχαδερφισμό, κοιτάζοντας μέσα από μια ψυχική περισυλλογή, την ζωή και τον κόσμο γύρω μας , κάτω από μια άλλη διαφορετική ματιά.

    Ο δημιουργός μας έχει χαρίσει δύο ανεκτίμητα πολύτιμα δώρα, το πνεύμα και την φύση. Είναι λάθος και κρίμα να μην εκτιμάμε τα δύο σπουδαία αυτά έργα του δημιουργού μας και να αγωνιούμε, σκοτώνοντας τον ανεκπλήρωτο χρόνο μας, πώς θα αποκτήσουμε περισσότερη ύλη, αγωνιώντας μόνο για το <<έχειν >> και όχι για το <<είναι>>.

     Αγωνιούμε πώς να έχουμε, να έχουμε, να έχουμε, όλο και περισσότερα αντί να μας απασχολεί, πως θα καλυτερέψουμε, θα ομορφύνουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, πως << να είμαστε>>. Χάσαμε τη ζωντανή σχέση με το θεό, το θείο και τώρα προσπαθούμε να στήσουμε έναν παράδεισο χωρίς Θεό.

     Ο Έλληνας, όσο πνευματικά ψηλά και αν ανέβηκε με τη φιλοσοφική σκέψη, την έρευνα, δεν ξέκοψε ποτέ από το θείο.

     Ο Ηράκλειτος αφιέρωσε το βιβλίο του στην Άρτεμη, θέλοντας να δείξει την σχέση του με το θείο.  

      Αποκομμένοι από το καλό, το αγαθό, τα θεία, έχουμε  δημιουργήσει μέσα μας, ένα είδος  φρανγεσταίν προσπαθώντας να τον ταΐσουμε,  με εφήμερες απολαύσεις και υλικά καταναλωτικά αγαθά.

     Ευτυχία σημαίνει να είμαστε αγκαλιά με το μοναδικό θείο δώρο που λέγεται Ζωή, την τέχνη, τον έρωτα, τα βιβλία, την παιδεία, τη μάθηση, το χορό, την φιλία, την συλλογικότητα, την μουσική, το καλό φαγητό, την αγάπη, την φύση, την οικογένεια  και χιλιάδες πολλά άλλα μικροπράγματα. Όσο πιο αληθινά ζούμε, αγαπώντας με πολύ πάθος την Ζωή, τόσο πιο εύκολα θα συναντήσουμε τον παράδεισο μέσα μας. Γιατί ο παράδεισος βρίσκεται μέσα μας, τον συναντάμε με τις πνευματικές μας ικανότητες, την σκέψη μας, τις εμπειρίες μας, τον τρόπο που ζούμε.

      Η ευτυχία δεν συναντιέται με τα πλούσια υλικά πράγματα και ζώντας μόνο για το αύριο, αναβάλλοντας συνέχεια το παρόν και το σήμερα. Ο καταναλωτικός , ανταγωνιστικός τρόπος που ζούμε, μας έχει κάνει να έχουμε πιστέψει ότι το αύριο θα είναι καλύτερο. Όταν όμως έλθει το αύριο θα έχει φύγει το σήμερα, η ίδια η Ζωή, τότε όμως δεν θα μπορούμε να απολαύσουμε τίποτα. Η τραγωδία  είναι ότι αυτό πού χάνεται, φεύγει για πάντα και τότε νοιώθουμε ότι χάσαμε την Ζωή.

     Εδώ πρέπει να ξεχωρίσουμε την αξία της Ζωής, την Φτώχεια από τα Πλούτη. Την απάντηση μας την δίνει με πολύ γλαφυρό τρόπο ένας νεαρός μέσα από ένα ωραίο παραμύθι :

     Ένας πλούσιος πατέρας με μεγάλη οικονομική άνεση, ήθελε να δείξει στον γιό του, πόσο τυχερός και περήφανος πρέπει να είναι που έχει έναν πλούσιο πατέρα, ξεχωρίζοντας την φτώχεια.  Για τον λόγο αυτό τον πήρε μαζί του μια μέρα στο βουνό, για να περάσουν μαζί σε μια φτωχή οικογένεια.

      Έμμειναν εκεί πέντε μέρες και τέσσερις νύχτες στην αγροτική κατοικία. Όταν επέστρεφαν για το σπίτι, στο αυτοκίνητο ο πατέρας σίγουρος ότι δεν άρεσε στο γιό του ο τρόπος ζωής στο βουνό τον ρώτησε κάπως ειρωνικά:

        << πώς πέρασες παιδί μου, πως σου φάνηκε αυτή η εμπειρία>> ; Πέρασα ΄΄ωραία΄΄ απάντησε πολύ σκεφτικός κοιτάζοντας συνέχεια το κενό.

        Έκπληκτος ο πατέρας τον ρώτησε, μα πώς τι έμαθες;

         Ο γιός του απάντησε:

--- Εμείς αγοράζουμε το φαγητό σε πακέτο, ενώ αυτοί σπέρνουν και θερίζουν μέχρι την κορυφή του βουνού.

---Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Κίνα την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ σε αυτούς ο κήπος φωτίζεται με τα αστέρια και το φεγγάρι…

---Εμείς έχουμε δύο-τρία σκυλιά να μας φυλάνε, συναγερμό, κάμερες ασφαλείας, ενώ αυτοί κοιμούνται με ανοιχτά τα παράθυρα.

---Εμείς έχουμε πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί έχουν ένα ποτάμι δίχως τέλος, με κρύα, καθαρά κρυστάλλινα  νερά, μέσα και γύρω του υπάρχουν ακόμα ατέλειωτες ομορφιές…

---Εμείς ακούμε CDS. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία από πουλιά, τον ήχο των δένδρων, του τρεχούμενου νερού, τα βατράχια και άλλα ζώα. Και τελικά όλα αυτά διακόπτονται που και που από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι του…

----Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα, αυτοί στα ξύλα… και  αυτό που τρώνε έχει μια θεσπέσια γεύση…

----Εμείς ζούμε ‘’καλωδιωμένοι’’ με το κινητό, την τηλεόραση, τον υπολογιστή. Αυτοί αντιθέτως, ‘’συνδέονται κάθε μέρα με τον ήλιο, τον ουρανό, το καθαρό νερό, την φύση, το βουνό, τα ζώα τους, τους αγνούς φρέσκους καρπούς της γης που καλλιεργούν, την οικογένεια τους… την ίδια τη ΖΩΗ.

----Εμείς ζούμε περικυκλωμένοι από τους σωματοφύλακες, ενώ αυτοί ζουν με ορθάνοιχτες πόρτες, προστατευμένοι από τη φιλία και την αγάπη των γειτόνων τους…

   Ο πατέρας, έμεινε έκπληκτος από τις απαντήσεις του γιού του …

     Και ο γιος ολοκλήρωσε τη φράση:

      <<Σ’ ευχαριστώ , μπαμπά, που μου δίδαξες, εμείς οι πλούσιοι, πόσο φτωχοί είμαστε>>…

 Και  <<πόσο πλούσιοι είναι οι φτωχοί>>…

                                       ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                               (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ) ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ

                                        9-12-2015          6937128163.