Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ  28—06—2017.
ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΝΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΤΗ ΓΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ.
   Μαθητής όταν ήμουν με είχε εντυπωσιάσει ένας τίτλος ενός καταπληκτικού βιβλίου,  του αείμνηστου Κυριάκου Διακογάννη,  <<πωλείται πατρίς>> που σίγουρα μια μεγάλη πλειοψηφία αναγνωστών θα έχει διαβάσει.  Ο τίτλος και μόνο με τρόμαζε, το αντίθετο σήμερα κάτι που θεωρείται πολύ φυσιολογικό. Το αναφέρω αυτό  γιατί στη χώρα μας και  ειδικά στην περιοχή που ζω γύρω από τα υψώματα της Πύλου, της Πύλας, στις λεγόμενες ντάπιες και παραθαλάσσια  παρατηρώ έναν αναβρασμό πωλήσεων σε ξένους.
     Ότι ωραίο με καταπληκτική θέα πωλείται η ζητείται για πώληση.
     Σίγουρα οι οικονομία μιας κοινωνίας χωρίς πωλήσεις και αγορές θα παραμείνει στάσιμη.  Θυμάμαι χρόνια πριν, οι πωλήσεις κτημάτων γινόντουσαν με πολύ εγκράτεια και κατόπιν μεγάλης ανάγκης.
   Συνήθως για να δημιουργήσουμε μια νέα επιχείρηση να  αποκτήσουμε κάποιο σπίτι, η σπουδές για τα παιδιά μας , η ακόμα και να παντρέψουμε τον γιό η την κόρη.
    Σήμερα σίγουρα συμβαίνει και  αυτό, αλλά ο Έλληνας  λόγω μνημονίων έχει βρεθεί σε τραγική απελπιστική κατάσταση, που στην απελπισία και την απόγνωσή  του πουλάει όσο όσο για να μπορέσει να ξεπληρώσει τα δάνεια , τα χαράτσια και τους φόρους. Μια φορολογική λεηλασία που έχει επιβληθεί τα τελευταία χρόνια από τις δήθεν προοδευτικές κυβερνήσεις. Σε λίγα χρόνια εάν η κατάσταση συνεχισθεί έτσι , στην ιδιοκτησία των Ελλήνων δεν θα μείνει σχεδόν τίποτα, υπάρχει τεράστια διαφορά το πουλάω για να κάνω κάτι άλλο και άλλο το πουλάω για να βγάλω τις οικονομικές μου υποχρεώσεις  δάνεια, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, η να μπορέσω να ζήσω την οικογένεια μου.
    Με μαθηματική ακρίβεια σε βάθος χρόνου εάν οι πωλήσεις της αιματοβαμμένης γης, που μας έθρεψαν καλλιέργησαν, δημιούργησαν ,  ζωγραφίζοντας  αυτό το πανέμορφο τοπίο οι παππούδες  και οι πρόγονοι μας    συνεχισθούν με αυτούς τους ρυθμούς πουλώντας τη γη μας σε ξένους, θα γίνουμε Παλαιστίνη και ξένοι στο τόπο μας.
    Πλήγομαι να βλέπω τα καλύτερα σημεία να είναι στην κατοχή μη Ελλήνων. Ότι  πουλιέται είναι ακατόρθωτο να το ξαναπάρουμε πίσω.  
    Πωλείται ένα πανέμορφο τοπίο, επιπλωμένο , με χιλιάδες χρόνια ιστορίας.
    Πωλούνται  σπίτια, οικόπεδα, χωράφια, κειμήλια, εδώ λέμε, περάστε αγοράστε όλοι χωρίς διακρίσεις από όλα τα έθνη του κόσμου.
     Με την πολιτική της μεταπολίτευσης, την έλλειψη ενός μακρόπνοου σχεδίου που σκοπό θα είχε την περιφερειακή ανάπτυξη  η επαρχία ερήμωσε, η παραγωγή και οι αξίες μηδενίστηκαν.
    Τα χωράφια μας που χαρακτηρίζονται ιδιαιτέρου φυσικού και παραγωγικού κάλλους, έμειναν χέρσα ερήμωσαν, οπότε φυσιολογικό είναι να οδεύουν στο δρόμο των πωλήσεων.  Η αγροτική παραγωγή , ο πρωτογενής τομέας συρρικνώθηκε. Οι νέοι μας έφυγαν εγκαταλείποντας το τόπο μας, με αποτέλεσμα πίσω η γη να πωλείται η να ερημώνει.   Οι πενιχρές συντάξεις συντηρούν ολόκληρες οικογένειες , που σαν φυσική συνέπεια κάποτε παύουν να υφίστανται, με αποτέλεσμα τα παιδιά να ακολουθούν το δρόμο των πωλήσεων, για να συντηρήσουν τις οικογένειες τους.
     Σε αυτό το φαινόμενο δεν πρέπει η πολιτεία να αδιαφορήσει, αλλά πρέπει να το δει σοβαρά . Σίγουρα οι πωλήσεις δεν μπορεί να απαγορευθούν, αλλά επιβάλλεται να δοθούν κίνητρα σε νέα παιδιά να μείνουν και να καλλιεργήσουν τη γη μας, με βασικό στόχο ο τόπος μας να παραμείνει σε Ελληνικά χέρια.
    Η κυβέρνηση οφείλει να δει το θέμα αυτό των πωλήσεων της γης μας , σοβαρά να καταστρώσει ειδικό σχέδιο αποφυγής  αυτού του φαινομένου, για να μην χάσουμε  την ιδιοκτησία μας και  γίνουμε μετά από πολλά χρόνια πρόσφυγες και ξένοι στο τόπο μας.
    Η μεταφορά της Ελληνικής γης σε ξένα χέρια προσωπικά θεωρώ ότι στο μέλλον θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά  τα πάνελ των σοβαρών  συζητήσεων, τον Έλληνα πολίτη, τις εκάστοτε τοπικές κοινωνίες και την κυβέρνηση.
    Πολιτική δεν σημαίνει μόνο το σήμερα, αλλά η πρόβλεψη για το αύριο.
     Οι πρόγονοι μας με ηρωικές  πολεμικές μάχες απέτρεψαν την κατάκτηση της Ελληνικής γης.  
     Ας προσπαθήσουμε δύσκολα μεν, στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη κοινωνία που ζούμε και εμείς οι απόγονοι και κληρονόμοι των,  όσο μπορούμε  να την κρατήσουμε στα Ελληνικά μας χέρια και πάνω από όλα να την καλλιεργούμε και να μην την εγκαταλείπουμε. 
    Αξία δεν έχει μόνο αυτό που γίναμε αλλά περισσότερο το χωράφι, η γη, το τσεμπέρι,  της Μάνας που μας έφθασε στο τέρμα.  
      Ότι πωλείται δεν ξανά αποκτιέται.    
                         ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ
                     (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ) ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ.
                                     28—06—2017.                    



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου