ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ  15—06—2017.

43 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.

   Τελικά είμαστε η χώρα των εκπλήξεων, η χώρα του αυτονόητου, κάθε φορά που σκέφτομαι να γράψω ένα καινούργιο άρθρο , να προβάλω άλυτα προβλήματα σε αυτό εδώ τον τόπο , στο μυαλό μου στριφογυρίζουν θέματα αυτονόητα άλυτα, που πολλές φορές τα έχουμε αναδείξει και ξαναγράψει.

     Ένας φίλος, μου είπε όλα τα έχετε γράψει , οι λύσεις όμως που είναι;

    Δυστυχώς το πολιτικό προσωπικό , συζητά ώρες ατέλειωτες , για τα ίδια και τα ίδια , για τα αυτονόητα ζητήματα και προβλήματα που θα έπρεπε να ήταν ήδη λυμένα. Η χώρα μας έχει ήδη πιάσει πάτο , βουλιάζει και η εκάστοτε κυβέρνηση σκέφτεται ακόμα και τώρα όχι το <<πώς θα πρέπει να αλλάξουμε τα πράγματα>> αλλά  <<πώς θα πρέπει να είναι τα πράγματα>>.

     Λείπουν οι σοβαρές προτάσεις, κανένα σοβαρό σχέδιο για το μέλλον του τόπου, καμία εναλλακτική εποικοδομητική πρόταση, ενάντια στην καταστροφή που βιώνει ο τόπος μας. Σχήματα, λόγια, θεωρίες μόνο λεκτικές που παίρνουν την μορφή του γραφικού.

    Και τώρα ακόμα στην κοινωνία μας υπάρχει ο λεγόμενος λαϊκισμός,  ίδιοι πολιτικοί  που κυβέρνησαν τη χώρα από το 81  και μετά πολιτεύονται ακόμα.

     Υπάρχουν δύο κατηγορίες πολιτικών οι λεγόμενοι <<συστημικοί>>   και οι <<αντισυστημικοί>> . Τίθεται όμως ένα καίριο ερώτημα, ας μας πουν ξεκάθαρα οι δεύτεροι, τι θα κάνουν εάν αναλάβουν την εξουσία;

    Κανένας δεν μιλάει ξεκάθαρα, γιατί και πώς φθάσαμε εδώ, τόσα πακέτα που πήγαν; Που κατέληξαν;

    Λογικά δεν πρέπει να ζητηθεί το αυτονόητο ; το πιο λογικό; δηλαδή ένας εμπεριστατωμένος λογιστικός έλεγχος του χρέους , να ξέρη και ο πιο απλός έλληνας  που καλείται τώρα να πληρώσει τον λογαριασμό;

    Λογικά δεν πρέπει άμεσα να αποπληρωθούν τα δάνεια των κομμάτων; όπως καλείται ο κάθε δανειολήπτης;

    Λογικά δεν πρέπει να μειωθούν και άλλο  οι μισθοί των βουλευτών, εξάλλου η ενασχόληση με τα κοινά είναι λειτούργημα και προσφορά.

    Λογικά στο δημόσιο τομέα, σε κανέναν  δεν πρέπει να υπερβεί  ο μισθός όσο διαρκεί η περίοδος των μνημονίων πάνω από τις 3.000 ευρώ (αφαιρώντας τα έξοδα παραστάσεως που αφορούν μόνο την δουλειά του).

    Στα τέλη της δεύτερης  δεκαετίας του 21^η αιώνα έτσι πορεύεται η χώρα μας. Συζητούμε σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που αυτοκτονούν συνέλληνες πατριώτες μας για οικονομικά προβλήματα , τι είδους εκλογικό νόμο θα εφαρμόσουμε, με μοναδικό πρόσχημα πιο κόμμα θα καταλάβει την εξουσία η πόση δύναμη θα έχει στο κοινοβούλιο.

     Καιρός είναι στη βουλή, να σταματήσουν οι έξυπνες <<λεκτικές φράσεις>> που προκαλούν χειροκροτήματα και μόνο.

     Μόνο ο μεστός, πολιτικός, αληθινός λόγος, με σχέδιο για τη χώρα, θα μας βγάλει από την κρίση και όχι ο λαϊκισμός. Χρόνια πριν, είχα γράψει ένα άρθρο ότι η <<ανάθεση των ολυμπιακών αγώνων στην Ελλάδα θα είναι η ταφόπλακα για την χώρα μας>>, αξίζει να το αναφέρω, θυμάμαι τον γέλωτα και τον τίτλο του γραφικού προκάλεσα, το αποτέλεσμα το βιώνουμε σήμερα. Που καταλήγουμε, ότι μια πολιτική λογική , με  ορθή σκέψη έχει ανάγκη η χώρα μας.

     Ένα θέμα που θα έπρεπε να συζητάμε γιατί είναι το μοναδικό που θα μπορέσει να μας βγάλει από τα μνημόνια είναι η <<Παιδεία>> και ο άγνωστος <<Ορυκτός πλούτος>>  της χώρας μας.

      Δύο σημαντικές βιομηχανίες που μπορούμε να επενδύσουμε και να εκμεταλλευτούμε.

      Η ιστορία μας λέει, πως μια χώρα που έχει πλούσιο ορυκτό πλούτο, η θα ευημερεί, η θα μπει στο στόχαστρο εκμεταλλεύσεως. Με μια εθνική πολιτική από όλα τα κόμματα, μπορούμε να καταφέρουμε το δεύτερο και να δούμε μήπως η χώρα μας  έχει πέσει στην παγίδα ενός καταστρεπτικού σχεδίου.

    Από το 1953 όλα έδειχναν ότι η χώρα μας θα γινόταν μια οικονομική δύναμη. Για 20 συνεχή χρόνια μέχρι το 1973 η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ  ήταν 8%. Η ετήσια αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων ήταν 10%. Τότε σε όλα τα ευρωπαϊκά σαλόνια μιλούσαν για το ελληνικό οικονομικό θαύμα. Η Χούντα άφησε ένα δημόσιο χρέος γύρω στα 700 εκατ. δολάρια , με την πολιτική της μεταπολίτευσης σήμερα το χρέος με γεωμετρική πρόοδο έχει φθάσει τα 400 δισεκατομμύρια ευρώ.

     Η περίφημη οικονομική πολιτική του <<δώστα όλα>> από τα δανεικά, που εφήρμοσε το ΠΑΣΟΚ μας οδήγησε σε αυτό που βιώνουμε σήμερα. Με την συρρίκνωση του αγροτικού τομέα, την ερημοποίηση της υπαίθρου και το ξήλωμα κάθε βιομηχανικής δραστηριότητας.

     Γιατί όλα αυτά, πολύ απλά ξεφύγαμε από την πολιτική του αυτονόητου. Αντί να αναπτύξουμε την περιφέρεια δίνοντας προτεραιότητα στον πρωτογενή τομέα με παράλληλη ανάπτυξη της βιομηχανίας μας, τα δαιμονοποιήσαμε και τα δύο. Με αποτέλεσμα την διόγκωση ενός δημόσιου γραφειοκρατικού τομέα.

    Έπρεπε και πρέπει  να ρίξουμε το βάρος στην Αξιοκρατία, σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς και δια νόμου να καταργηθεί οιαδήποτε πελατειακή σχέση στον δημόσιο τομέα και να τιμωρείται επιπλέον.

    Το αποτέλεσμα των πολιτικών της μεταπολίτευσης είναι τραγικό 700.000 νέοι η πλειονότητα των οποίων είναι πτυχιούχοι πανεπιστημίων , η αφρόκρεμα της κοινωνίας που η Ελλάδα επένδυσε σε αυτά τα μυαλά έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, ο ξενιτεμός δεν έχει τελειωμό. Μοιάζει σαν μια πυρηνική βόμβα που το μόνο σίγουρο είναι ότι θα  εκραγεί στο μέλλον με τραγικά αποτελέσματα για την πατρίδα μας.

    Την απώλεια των νέων μας ,  την παρομοιάζει έξοχα ο Αριστοτέλης με την αφαίρεση της ανοίξεως από τον χρόνο στη <<ρητορική του>>. Μια πληροφορία που την διασώζει ο Περικλής προς τιμή των νεκρών του Σαμιακού πολέμου το 439 π.χ. ‘’ ο Περικλής των επιτάφιο λέγων, την νεότητα εκ της πόλεως αφηρήσθαι, ώσπερ το έαρ εκ του ενιαυτού , ει εξαιρεθείη’’.

    Πατρίδα χωρίς  πολλούς νέους, είναι σαν τις εποχές του χρόνου χωρίς την Άνοιξη.

                                ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                                  (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)  

                                      ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ  

                                      15—06—2017.