Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

ΙΧΝΗΛΑΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

ΚΑΡΜΙΡΗΣ   ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ) ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ.


                 Ιχνηλατώντας τη πλατεία Συντάγματος

                                            

                                                                                    «Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση»                           (Γ. Ρίτσος).

Πηγαίνοντας στη πλατεία Συντάγματος παρατήρησα τους αληθινούς «αγανακτισμένους» όπως:
·         Οι νέοι που διαμαρτύρονται γιατί «δεν έχουν μέλλον»
·         Οι εργαζόμενοι διότι μειώνεται ο μισθός τους
·         Οι απολυμένοι διότι απολύθηκαν
·         Οι συνταξιούχοι υπερήλικοι επειδή επίσης τους μειώνεται η σύνταξη.
·         Οι άνεργοι χωρίς «ελπίδα».
·         Οι ξεγελασμένοι και εξαπατημένοι πολίτες από τις δικομματικές μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που μονοπωλούν την εξουσία πολλές δεκαετίες.
Παρατήρησα όμως και ένα τρομαγμένο πλήθος «ξεβολεμένων» ανθρώπων που έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη τους στον αρχηγό, έχοντας χάσει την βόλεψή τους, ξέκοψαν από τη στρούγκα  και διαμαρτύρονται όπως :
·         Οι δημόσιοι υπάλληλοι επειδή δεν θα μπορούν να «κάθονται και να πληρώνονται» όπως πρόταξε το «Ζάππειο ΙΙ».
·         Τα δημόσια πιράνχας επειδή θα τους κόψουν το γρήγορόσημο
·         Οι καθηγητές των πανεπιστημίων επειδή θα πρέπει κι αυτοί να αξιολογηθούν σαν κοινοί θνητοί.
·         Μεγαλοσυνταξιουχοι επειδή τους μειώθηκε ο μισθός.                                            
      .     Δημόσιοι υπάλληλοι επειδή τους κόπηκαν εξευτελιστικά προνόμια και επιδόματα π.χ.  (επίδομα έγκαιρης προσέλευσης) κ.λ.π.
      .Νέοι που εγκατέλειψαν τα ωραία και παραγωγικά χωριά τους ,για να βρουν την τύχη τους στον ψεύτικο κόσμο των μεγαλουπόλεων με μισθούς πείνας ,οι περισσότεροι κάνοντας δουλειές μόνο παροχής υπηρεσιών.Και στα έρημα χωριά πίσω να έχουν εγκατασταθεί μετανάστες οι οποίοι καλλιεργούν τη εγκαταλελειμμένη γη των Ελλήνων,λόγω λαθεμένων πολιτικών επιλογών των δικομματικών μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων,με μια πολιτική του ράβε ξήλωνε.  
·         Οι συνδικαλιστές επειδή θα πρέπει να δουλέψουν.
·         Οι εργατοπατέρες επειδή θα πρέπει να απολογούνται.
Ακόμη παρατήρησα ότι πριν κάποια χρόνια - όχι και πάρα πολλά για να μην ξεχνιόμαστε  - κάποιοι τραβολογούσαν  τα παιδιά τους, στο Σύνταγμα και τις άλλες πλατείες. για να δώσουν λουλούδια στους πολιτικούς να τους φιλήσουν, να φωτογραφηθούν μαζί τους. Να προσθέσουν δηλαδή ένα φίλτρο αγνότητας στα γαλάζια, πράσινα, κόκκινα, μπλε (σκούρα) οράματα του μπαμπά. Και τώρα που ήρθε η διάψευση, τα παιδιά επιστρατεύονται για τον αντίθετο ρόλο. Με πεδίο αυτή την φορά τις πλατείες  των «αγανακτισμένων». Άλλωστε οι αληθινά αγανακτισμένοι αυτού του τόπου γνωρίζουν ότι αυτά τα «βολέματα», μας έφεραν εδώ που μας έφεραν. Τα ζήτω στις λαϊκίστικες κορώνες των πολιτικών. Τα «ου» στους αντιπάλους. Τα αποθεωτικά ναι, στις τρελές υποσχέσεις των κομματαρχών τους.
Σήμερα οι «ξεβολεμένοι»  έχουν  καταλάβει ότι «κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ, κάτι μυστικό, κάτι θετικό και παράξενο σαν το τοπίο του βυθού». Οι «αγανακτισμένοι» και οι «ξεβολεμένοι»  παρουσιάζουν αλλαγές στις συμπεριφορές, οι οποίες  αναδύουν τα  θετικά της πλατείας που είναι:
1.      Ο τρόπος που οργανώθηκε το κίνημα μέσω του ίντερνετ. Αυτό το τεχνολογικό μέσο εξελίσσεται όπως ήταν αναμενόμενο σε εφιάλτη για την εξουσία. Έδωσε τον τρόπο για απρόσκοπτη και μαζική επικοινωνία κι αν μην τι άλλο την επικοινωνία την φοβούνται οι εξουσιαστές όσο τίποτ’ άλλο. Και το καλύτερο ακόμα είναι πως η εξέλιξη αυτή βρίσκεται μόνο στην αρχή. Το μέλλον προβλέπεται δύσκολο για τους  εξουσιαστές κυρίως λόγω αυτού του τρόπου άμεσης επικοινωνίας που σπάει τα στεγανά, επιτρέποντας την ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων και ιδεών. Όλος ο πλανήτης μια πλατεία, όλος ο κόσμος ένα σπίτι, όλες οι σκέψεις μια φωνή, τρόμος για τους λογοκριτές. Τρόμος δίχως όρια κι αυτό μου αρέσει όταν γίνεται αντιληπτό και χρησιμοποιείται αναλόγως. Πολύ μου αρέσει.

2.      H απεμπλοκή του συγκεκριμένου πλήθους από τις μέχρι τώρα οποιεσδήποτε κομματικές ταυτότητες. Το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε…….. Οι ιδιώτες, τα πρόσωπα αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν ως πρόσωπα πια κι όχι ως μέλη κάποιας κομματικής ή όποιας άλλης στρούγκας και προς το παρόν δείχνουν να τα καταφέρνουν. Τούτο με κάνει χαρούμενο μου δίνει μια κάποια ελπίδα κι αν δεν μου αρκεί είναι διότι το βήμα έγινε μεν αλλά ακόμα όχι με την σταθερότητα που θα έπρεπε. Είναι ένα πρώτο δειλό βήμα, ένα μετέωρο βήμα που πρέπει αν θέλει να γίνει ταξίδι, ν’ αποκτήσει όραμα και σκοπό κι αιτήματα συγκεκριμένα. Είναι όμως αναντίρρητα ένα πρώτο βήμα προς θετική κατεύθυνση κι ως προς τούτο το χειροκροτώ και το επικροτώ. Πλέον έγινε κατανοητό πως δεν είναι απαραίτητο να ανήκουμε σε κάποιο μαντρί ή ιδεολογικό στρατόπεδο για να έχουμε λόγω κι άποψη ούτε είναι απαραίτητη η όποια συμμετοχή μας σε κόμματα για να ακουστεί η φωνή μας. Το μοναδικό απαραίτητο είναι να έχουμε κάτι να πούμε και τούτο φαίνεται πως άρχισε να γίνεται κατανοητό. Μένει μόνο να στοιχειοθετούν αυτά που όλοι μας ο καθένας έχουμε να πούμε. Ειδικά λοιπόν για την Ελλάδα τούτο το θεωρώ ιδιαιτέρως σημαντικό βήμα και κρίνω πως πρέπει να διαφυλαχτεί πάσης θυσία ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να έχει μέλλον και να εξελιχθεί.

3.      Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτές τις συγκεντρώσεις. Μέσα από μια πρωτόγνωρη για την χώρα μας δυνατότητα έκφρασης που δίνεται στον καθένα μας, μέσα από τον αποκλεισμό των αυθεντιών και των ποιμένων ακουστήκαν και συνεχίζουν να ακούγονται πολλά κι ενδιαφέροντα πράγματα με τα περισσότερα εκ των οποίων συμφωνώ έστω και αν δεν μου φτάνουν. Μου αρκούν όμως για αρχή κι έχω όλη την καλή διάθεση να περιμένω ώστε όλες αυτές οι σκέψεις να αποκρυσταλλωθούν να συγκεντρωθούν και να γίνουν απαιτήσεις. Όλο αυτό το πλήθος που μαζεύεται κάθε μέρα μου έδειξε πως έχει διαλέξει τον δρόμο που θέλει να ακολουθήσουμε και τούτος είναι ο δρόμος του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Το βλέπω πως έχει απορριφθεί οριστικά και αμετάκλητα η δουλοπρέπεια της ανατολής, βλέπω με αγαλλίαση πως υπάρχει θέληση να φύγουμε μπροστά αλλά αυτό που δεν βλέπω είναι η θέληση για ξερίζωμα όλων αυτών που θέλουν να μας επαναφέρουν στο Βυζάντιο και να μας κάνουν Αφγανιστάν. Με στεναχωράει το γεγονός πως δεν βλέπω θέληση για ρήξη με ότι μας φρενάρει και μας ωθεί πως τα πίσω.
Επομένως  οι θεμελιώδης και αδιαπραγμάτευτες αλλαγές που θα φέρουν την οριστική ρήξη  είναι:
*      Δήμευση των περιουσιών καταδίκη και εξορία  των πολιτικών που θα αποδειχθεί ότι έκλεψαν δημόσιο χρήμα και  όσων χρησιμοποίησαν την πολιτική τους ιδιότητα για να κάνουν ρουσφέτια και  βόλεμα κομματικών φίλων.  
*      Δήμευση των περιουσιών όσων καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα, με παραδειγματική τιμωρία αυτών.
*      Υψηλότατη φορολογία στις τράπεζες ώστε να ξεχρεώσουμε εντός 24 ωρών.
*      Αλλαγή του Συντάγματος βασισμένο στο πατριωτισμό και  στην  Οργάνωση της Ελληνικής επικράτειας σε ομοσπονδία ή συνομοσπονδία ανεξάρτητων αυτόνομων και αυτοδιοικούμενων περιφερειών στα πρότυπα της Ελβετίας (Η εφαρμογή της Αθηναϊκής δημοκρατίας στη σημερινή Ελλάδα).
                                                              ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ
                                                                  ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ
                                                                   ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ
                                                                     ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. 
                                                                2723041506 ------6937128163.    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου