ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ  (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ).

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΕ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ Η ΕΛΛΑΔΑ.

  Η Ελλάδα μπήκε στην Ευρώπη σαν ένας κληρονόμος με ένα πολύ πλούσιο κεφάλαιο. Ήταν πανίσχυρη, είχε όλα τα δεδομένα που μπορούσε να σταθεί ισάξια με τους εταίρους της. Είχε ένα συλλογικό κεφάλαιο, με πόρους αποταμιευμένους, έχοντας την διάθεση να επενδύσει προς όφελος της ανάπτυξης. Είχε διαφθορά ανύπαρκτη, έναν κρατικό μηχανισμό πολύ σφικτό στα έξοδα του, που θα έλεγα ήταν στο βαθμό του <<μίζερου>>. Ήταν μια χώρα που προερχόταν μέσα από έναν απελευθερωτικό αγώνα και όχι από <<μετάλλαξη>>  ενός φεουδαρχικού συστήματος όπως συνέβαινε με άλλα κράτη Ευρωπαϊκά. Δεν ήταν ένα κράτος που προήλθε μέσα από μια διαπραγμάτευση μεταξύ λαού και ‘’γαλαζοαίματων’’ όπως συνέβαινε με την Ολλανδία, τη Γερμανία, τη Βρετανία, το Βέλγιο.  Το έδαφός της Ελλάδας όμως  ανήκε στο λαό της και ήταν αμύθητης αξίας, αυτό μπορούσαν να το δουν εκείνοι που έβλεπαν τις οικονομικές εξελίξεις στο άμεσο μέλλον. Κάποιοι έβλεπαν ότι ο τουρισμός θα γινόταν η βαριά βιομηχανία την επόμενη μέρα που θα ενοποιούνταν η Ε.Ε. Δεν είναι ούτε φαντασία ούτε παράκρουση αλλά τα ίδια τα γεγονότα μας λένε ότι τελικά ένα σχέδιο καταβαράθρωσης είναι σε εξέλιξη ενάντια στον ελληνικό κόσμο και πολιτισμό . Μόνο με οικονομικά μέσα, σήμερα μπορείς να μεταλλάξεις η να υποτάξεις ένα κράτος, χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις στρατιωτικά όπλα. Βλέποντας το παρελθόν θα δούμε ότι πρώτα κατέστρεψαν την βιομηχανία μας , ένα ένα τα εργοστάσια έκλειναν, στέρευαν από λεφτά, σαν συνέπεια να έχουμε την μείωση του εργατικού προσωπικού, με τις γνωστές κοινωνικές οικονομικές συνθήκες. Πολλά προϊόντα βιομηχανικά, οικιακά  αναγκαστήκαμε να τα εισάγουμε από το εξωτερικό.

    Το χρηματοδοτικό σύστημα ‘’στραγγάλιζε’’ την ελληνική βιοτεχνία. Μέσα σε μια δεκαπενταετία αφανίστηκε σχεδόν όλος ό ελληνικός βιομηχανικός ιστός, απέμειναν ελάχιστες βιομηχανίες που και αυτές τώρα με τα ‘’μνημόνια’’ τείνουν  να αφανισθούν. Ο  γεωργικός τομέας παρέμεινε άθικτος για κάποιο διάστημα , παρουσιάζοντας μια ανάπτυξη , ειδικά με τις άφθονες κοινοτικές επιδοτήσεις, που σαν συνέπεια είχαν να πλουτίσουν οι αγρότες, παράλληλα όμως οι υποχρεωτικές αλλαγές διαφόρων καλλιεργειών  άλλαξαν προς το χειρότερο το γεωργικό τοπίο. Αυτό έγινε ορατό αργότερα, όταν άρχισαν οι εισαγωγές πολλών αγροτικών προϊόντων. Με λιγοστές εξαγωγές, με μειωμένες εισαγωγές, οι οικονομία παρέμενε πλέοντας επάνω σε μια σωτήρια λέμβο. Εάν η παραγωγικότητα της Γής μειωθεί και λείψουν τα αγροτικά προϊόντα , αυτόματα θα αυξηθούν οι εισαγωγές, με κατάληξη την έλλειψη χρημάτων. Το ελληνικό υπέδαφος κατέχει πάρα πολλά ορυκτά , εάν όλα αυτά τα εκμεταλλευτούμε θα είναι μια παγκόσμια πρόκληση για επενδύσεις, δημιουργία θέσεων εργασίας  οδηγώντας την χώρα στην ανάπτυξη και την έξοδο από τα μνημόνια. Αντί για την δυσβάστακτη φορολογία , θα ήταν προτιμότερο η κυβέρνηση  να πρόβαλε τα γεωλογικά πλεονεκτήματα ανάμεσα στις 28 χώρες της ΕΕ και σε παγκόσμιο επίπεδο ακόμα. Είμαστε μια χώρα που είναι πρώτη σε ψευδάργυρο, αλουμίνιο, βωξίτη, παγκοσμίως σε νικέλιο, περλίτη, λευκόλιθο , υδρομαγνησίτη, πρώτη στην Ευρώπη και δεύτερη παγκοσμίως σε μπετονίτη.

    Όσων αφορά το χρυσό έχουμε τα τρία μεγαλύτερα κοιτάσματα ,που βρίσκονται στη Θράκη και Μακεδονία.

     Ένα άλλο φυσικό πλούτο αστείρευτο σαν πηγή ενέργειας, έχουμε την ηλιακή και αιολική  ενέργεια, που λόγω της ευνοϊκότατης γεωγραφικής  θέσης , οι δυνατότητες είναι απεριόριστες , ξεπερνώντας τις δικές μας ανάγκες σαν χώρα, αλλά κάνοντας εξαγωγές με ένα πολύ μεγάλο κέρδος. Επιτυγχάνοντας έτσι μείωση εισαγωγής πετρελαίου.

     Τώρα πώς ένας λαός με τέτοια πλούσια κληρονομιά και παράδοση εμφανίζεται  σαν ζητιάνος; Γιατί ένας λαός ο οποίος είχε και έχει υπό την κατοχή του δεκάδες τρισεκατομμύρια καταθέσεις , έχει βρεθεί τώρα να χρωστά, βάζοντας υποθήκη όλα τα περιουσιακά του στοιχεία. Τελικά τίθεται απλά ένα εύλογο , λογικό ερώτημα, τι απέγιναν όλα αυτά τα μυθώδη ποσά;

   Άπαντες που γνωρίζουν , αναρωτιούνται τα ονομαζόμενα ‘ ‘καταπιστεύματα’’  που διαθέτει η Ελλάδα επίσημα από το 1944 και επικυρώνει συνέχεια  σαν ιδρυτικό μέλος του ΔΝΤ, τα οποία εάν υπολογίσουμε τους τόκους, συμποσούνται σε …τρισεκατομμύρια , γιατί τελικά δεν τα χρησιμοποιεί;

    Γιατί ξαφνικά οργανισμοί σαν τον ΟΤΕ  να βρεθούν υπό γερμανική ιδιοκτησία;  ΕΛΠΕ, ΔΕΗ , ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ, ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, ΕΘΝΙΚΗ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ,  Εταιρίες κολοσσοί, πανάκριβες με τεράστια κεφάλαια,  θα μπορούσαν να είναι βασικός καταλύτης, για να μην πτωχεύσει η Ελλάδα.

     Γιατί στη χώρα μας υπάρχουν εκατομμύρια ξένες ατομικές ιδιοκτησίες;

      Γιατί σε μια χώρα που δεν υπήρχε διαφθορά, ξαφνικά συνέβη το αντίθετο;

     Γιατί ένα μαγαζί γωνία, με ένα τεράστιο μοναδικό μπαλκόνι όπως είναι το Αιγαίο, εκλιπαρεί τώρα και για άλλα δάνεια;

    Σαν Έλληνες με τόσο βαριά κληρονομιά πρέπει να ψάξουμε για την αλήθεια , δεν είναι δυνατόν για πέντε δρόμους, κάποιες ψηφιακές συνδέσεις, κάποια υποβρύχια που έγερναν , κάποιοι υπεράριθμοι  υπάλληλοι , να είναι η αιτία που φθάσαμε εδώ, έτσι ώστε να χάσουμε όλη μας την πατρίδα και να είμαστε  υπό αυστηρή επιτήρηση. Η χώρα μας σαν φυσικός χώρος ήταν και θα είναι πάντα, ένα από τα πιο γνωστά ‘’φιλέτα’’ του πλανήτη , ένα οικόπεδο στη μέση της Μεσογείου  στη μέση της γης, σίγουρα δεν τις αξίζει τώρα αυτή η θέση στην Ευρώπη και Παγκοσμίως.

    Ο αγώνας πλέον είναι μονόδρομος, αυτό που επιβάλλει ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ :

     Δεν υπάρχει υποχρέωση κράτους αν παραβιάζονται τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και της Εθνικής Κυριαρχίας.

      Οφείλουμε σαν Έλληνες να ζητήσουμε λογιστικό έλεγχο και να προχωρήσουμε απελευθερωτικά εναντίον του χρέους.  

          ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

          (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ) ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ

             12—05—2016       6937128163.