ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ. (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ).

Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.

   Με το τέλος του διπολισμού το 1985 -90 και στα χρόνια της μεταπολίτευσης, η Ελλάδα θα μπορούσε να αναδειχθεί παγκοσμίως , σε πρότυπο ανάπτυξης, ευημερίας και προόδου. Έγιναν τρομακτικές αλλαγές ιστορικού τύπου που ευνοούσαν την χώρα μας.

    Ο επίσημος πολιτικός  κόσμος, στάθηκε ανεπαρκείς δεν μπόρεσε να κατανοήσει, με αποτέλεσμα όλο το σύστημα Ελλάδα να  μπει στον τροχό της πτώχευσης και όχι της ανάπτυξης. Χάθηκαν όλα τα ραντεβού με την ιστορία 89-90 , του 2004, του 2010 που θα μας επέτρεπαν να καλύψουμε ιστορικές καθυστερήσεις και γεωπολιτικές αδικίες. Η Ελλάδα είναι δεύτερη σε βιοποικιλότητα στον πλανήτη , με αποτέλεσμα οι παραγωγές της να έχουν μια ξεχωριστή ιδιαιτερότητα συνυφασμένη μαζί με την ποιότητα. Η χώρα μας έπρεπε να δανείζει αντί να δανείζεται. Η σημερινή πανεπιστημιακή κοινότητα πρέπει να κάνει μια μεγάλη πανεπιστημιακή έρευνα, μελετώντας τα αίτια  και την ανεύθυνη στάση του πολιτικού προσωπικού της χώρας την περίοδο αυτή. Ακόμα και σήμερα ο πολιτικός λόγος και η πράξη των πολιτικών κομμάτων κρύβει έναν λαϊκισμό λαμβάνοντας πρώτα σοβαρά το πολιτικό κόστος. Ο ανεύθυνος πολλές φορές πολιτικός λόγος, η διαφθορά , το ρουσφέτι, αποτρέπει την ενασχόληση ικανών ανθρώπων με τα κοινά. Η έλλειψη μεστού  αληθινού λόγου, η συνεχής αρνητική καταστροφολογία, έχει επηρεάσει την ίδια την νευρογένεση των εγκεφαλικών κυττάρων μας, με αποτέλεσμα να έχει καταργηθεί η ορθή πολιτική κρίση και σκέψη. Είμαστε στο χείλος της καταστροφής και απορώ πως μπορούν να εμφανίζονται κάποιοι   από την πολιτική ηγεσία περιχαρής στα Μ.Μ.Ε.

   Η χώρα γκρεμίζεται και εμείς ασχολούμαστε με τις ερωτικές ορέξεις του κάθε πρέσβη, αποστρέφοντας τον κόσμο από τα ουσιαστικά προβλήματα. Κανένας δεν λέει από την κυβέρνηση, ότι φθάσαμε στον πάτο της παγκόσμιας οικονομίας και είμαστε στα ίδια επίπεδα με την Υεμένη, την Ουκρανία, της Εριθρέας, του Νοτίου Σουδάν, της Γουινέας Μπιτσάου. Στις  χώρες αυτές όμως μαίνεται ένας συνεχείς πόλεμος εχθροπραξιών.

   Η επιβολή των μνημονίων, επέφερε στην Ελληνική κοινωνία μια πρωτοφανή ανεργία, φτωχοποίηση, έναν κοινωνικό αποκλεισμό σχεδόν στο σύνολο των νοικοκυριών .Έχουμε ένας είδος κατοχής και όχι δημοκρατίας,  πλήρη εξαθλίωση.  Ο φερόμενος Εθνάρχης Κ. Κ. είχε πει ότι   <<Η Ελλάς είναι ένα απέραντο φρενοκομείο>>. Τότε που το είπε φαινόταν σαν μια προφητεία, η συγκυρία ήταν τελείως διαφορετική, σήμερα όμως η χώρα έχει καταστεί πράγματι ένα απέραντο φρενοκομείο, η κατάθλιψη , η ψυχασθένειες, αγγίζουν τεράστια νούμερα, η προφητεία τελικά έγινε πραγματικότητα. Η κρίση έχει επηρεάσει τον ψυχισμό των πολιτών, τα επεισόδια πανικού έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, οι αυτοκτονίες το ίδιο, η επίσημη πολιτεία τι κάνη για αυτό; Η πολιτική ζωή του τόπου μοιάζει σαν μια ιλαροτραγωδία, ζούμε στην κυριαρχία του ψεύδους, της αναλγησίας των αριθμών. Η Γενιά μας με όλα αυτά συνεχώς τραυματίζεται, τις γεννιούνται ψυχικά τραύματα , τα οποία είναι πιο ισχυρά από τα κοινά.        

    Αυτά τα τραύματα είναι διαγενεακά, δηλαδή μια γενιά που έχει υποστεί όλα αυτά τα μεταφέρει, επηρεάζει (ψυχολογικά, κοινωνικά, βιολογικά) και την επόμενη γενιά. Το στρες , το άγχος, η στεναχώρια επηρεάζει το κύτταρο, το πολιτισμό μας, το μέλλον μας υπονομεύεται. Καθημερινά πολλά χρόνια, δεχόμαστε μια απειλή , για τον λόγο αυτό λιγοστεύουμε , νοιώθουμε αδύναμοι , γινόμαστε  εγωκεντρική κλεινόμαστε στον εαυτό μας , στο μυαλό μας έχουμε μόνο νούμερα, αριθμούς, πράξεις μαθηματικές, ενα συνεχές αίσθημα επιβίωσης. Η Ελληνική κοινωνία έχει εμπλακεί σε μια λογικοφανή κατάσταση που είναι εντελώς παράλογη.  Μέσα από τις ψυχικές πληγές μας κινδυνεύει ακόμα και η ιστορική συνέχεια του λαού μας. Η πολιτεία πρέπει να δει και να λάβει σοβαρά την νέα μας γενιά η οποία έχει τις πόρτες κλειστές, τον δικό της ορίζοντα σφραγισμένο, παραπαίοντας μεταξύ απόσυρσης και ξεσπάσματος, με κρεμασμένα πτυχία χωρίς αντίκρισμα. Αυτή η λαμπρή γενιά που είναι δημιούργημα της προηγούμενης,  υπάρχει φόβος να παραμείνει σε μια αιώνια εφηβεία, άπρακτη χωρίς να παράγει,  με όλες τις γνωστές συνέπειες για ένα Έθνος όπως η Ελλάδα.

   Η υπερχρέωση της χώρας έχει χαρακτηριστικά, που την διαφοροποιούν σε σχέση με τις άλλες χώρες. Είναι αποτέλεσμα και προϊόν της έλλειψης πολιτικής και ανικανότητας, τα οποία τα δύο αυτά τροφοδοτούν την διαφθορά.

    Η κρίση της πολιτικής , εάν λυθεί μπορεί εύκολα να ανακτηθεί μια σχέση δυναμικής με την γεωγραφία, την περιφέρεια, την ιστορία οι οποίες ήταν και είναι πολύ ευνοϊκές  για την χώρα.

    Το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα και όσοι το υπηρέτησαν , στερείται νομιμοποίησης, καλής μαρτυρίας, γιατί είναι η κύρια πηγή που κατασπατάλησε, τους Ευρωπαϊκούς πόρους με αποτέλεσμα την φτωχοποίηση της χώρας μας.

    Σαν επιτυχία είχαν να δημιουργήσουν μια  αντιπαραγωγική οικονομία και  μια οικονομία πληρωμής χρεών. Όλο το μεταπολιτευτικό σύστημα ποτέ δεν έβαλε το ζήτημα Made in Greece αλλά προτίμησε να ενσωματωθεί στις πολιτικές του χρηματιστηρίου και των δανείων.

Η ιστορία και η πολιτική,  πάντα επιστρέφει με ιδέες που δικαιώθηκαν.

   Το μήνυμα σε αυτούς που υπηρετούν πιστά πάνω στις ζωές μας, την καταστροφική   πολιτική των μνημονίων είναι το διαχρονικό δόγμα της ρωμιοσύνης : ότι η ρωμιοσύνη ποτέ δεν πεθαίνει, αλλά πάντα αγριεύει και θεριεύει…

                     ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                        (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)  ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ.

                         17—05—2016.          6937128163.