ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ.  23—01—2017.

ΕΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΘΑ ΒΥΘΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ  ΣΤΟ ΧΑΟΣ.

Εάν αποφασίσουμε σαν λαός , σαν πολιτική ηγεσία, σαν ξεχωριστά άτομα ο καθένας μας να μιμηθούμε, να παραδειγματιστούμε σοβαρά τον τρόπο που κατάφερε η Ιρλανδία να βγει από τα μνημόνια και πως η Φινλανδία πήρε την πρώτη θέση στο κόσμο όσων αφορά την παιδεία, τότε πράγματι θα έχουμε πάρει τον δρόμο της ανάπτυξης.

Εάν θέσουμε το ερώτημα που οφείλεται το χρέος,  σε μια μεγάλη μάζα ερωτηθέντων,  είμαι σίγουρος ότι η πλειοψηφία θα απαντήσει ότι  αιτία,  είναι οι σκοτεινές  εκείνες αόρατες δυνάμεις που περιβάλουν την Ελλάδα και συνεχώς συνωμοτούν εναντίον μας. Για τα ατομικά και Εθνικά μας δεινά πάντα φταίνε οι άλλοι, ποτέ εμείς. Μπορεί σαν χώρα να βρισκόμαστε στο πιο γεωστρατηγικό σημείο της Ευρώπης, δεν σημαίνει όμως ότι κατέχουμε και τον ομφαλό της Γής. Κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε πως είναι ο κόσμος απέξω, γιατί άλλες χώρες πιο φτωχές από εμάς έχουν κάνει οικονομικά, πολιτιστικά άλματα και εμείς  συνεχώς γκρινιάζουμε για την κατάντια μας.

Ας πάρουμε σαν παράδειγμα την Ιρλανδία που καλό θα ήταν να μελετήσουμε γιατί πέτυχε έναν ρυθμό ανάπτυξης αρκετά μεγάλο και θα ήταν καλό να την μιμηθούμε σαν παράδειγμα. Γιατί οι Ιρλανδοί βγήκαν από τα μνημόνια και αυτή τη στιγμή η οικονομία τους καλπάζει με ξέφρενους ρυθμούς, σε σημείο που ανταγωνίζονται ακόμα και την Κίνα.

Η ανάπτυξη της Ιρλανδικής οικονομίας το 2015 εκτοξεύτηκε στο 26,3% , έναντι 7,8% που είχε εκτιμηθεί αρχικά.

 Μα θα πει  κάποιος τι έκαναν αυτοί περισσότερο από εμάς;  θα τους απαντούσα  τίποτα ίσως τα αυτονόητα  έτσι ώστε να μπορούν να συνεχίσουν και να πορευθούν σαν ένα κανονικό κράτος που ανήκει στη δύση. Εμείς τι έχουμε κάνει ; τα αυτονόητα, αλλά με σκοπό ίσως που δεν αποβλέπουμε που θα έπρεπε να κατατάσσουμε την   θέση μας , ανάμεσα στα προηγμένα κράτη της δύσεως.

Στην Ιρλανδία η πολιτική τους ηγεσία δεν δείλιασε να κάνει σοβαρές τομές και ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις χωρίς να λογαριάζει καθόλου το πολιτικό κόστος.

Σίγουρα κάθε χώρα διαφέρει σαν νοοτροπία από  την άλλη και καμία χώρα δεν μπορεί να αντιγράψει την άλλη, μπορεί όμως να αντιγράψει την λογική, την τακτική και την στρατηγική της.  Οι Φιλανδοί έδωσαν μεγάλη έμφαση στην Παιδεία και οι   ιρλανδοί στήριξαν την επιχειρηματικότητα , κάτι που στη χώρα μας δεν συμβαίνει, εδώ ο μικρός επιχειρηματίας , ο ελεύθερος επαγγελματίας ουσιαστικά δεν έχει την κατάλληλη στήριξη από το κράτος το ίδιο. Απεναντίας στην Ιρλανδία οι φορολογικοί συντελεστές παρέμειναν σε χαμηλά ποσοστά 12,5%. Στην Ιρλανδία το τραπεζικό σύστημα απέκτησε εμπιστοσύνη στους επενδυτές και αυτό αποτέλεσε ένα ισχυρό σήμα  στις αγορές και κάλεσμα στους επενδυτές να επενδύσουν εκεί.

Είμαστε μια  ιστορική χώρα με έναν τεράστιο πολιτισμό χώρες όμως όπως η Φιλανδία κατέχουν τα σκήπτρα στο μεγάλο και σημαντικό θέμα που λέγεται Παιδεία. Μια χώρα που δεν έχει καθόλου ιδιωτικά σχολεία, ούτε και  η ελίτ της χώρας δεν διαθέτει σχολεία υπεροχής. Στο ίδιο σχολείο που πηγαίνει η κόρη του πρωθυπουργού, πάει και η κόρη του εργάτη, του αγρότη, του φτωχού του προέδρου της ΝΟΚΙΑ και παιδιά με ειδικές ανάγκες. Η παιδεία είναι εντελώς δωρεάν μέχρι  την αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο. Με αυτό τον τρόπο καταργούν τις ταξικές διακρίσεις, παρέχοντας τις ίδιες ευκαιρίες σε όλους, διατηρώντας μια εξέχουσα ισορροπημένη  κοινωνική συνοχή σαν κοινωνία. Η σχολική βία είναι ανύπαρκτη, συνθήματα, βαψίματα,  στους τοίχους των πανεπιστημίων δεν υπάρχουν. Οι πιο αδύναμοι απολαμβάνουν ενισχυτική διδασκαλία και ψυχολογική στήριξη, έτσι ώστε και αυτοί να γίνουν   πρώτοι μαθητές. Ενώ στην χώρα μας η Παιδεία  οικονομικά στοιχίζει,  υπάρχουν σχολεία διαφόρων κατηγοριών.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι μια Καλή Παιδεία προάγει το καλό, την ανάπτυξη του ανθρώπου, την Δημοκρατία και  συμβάλλει θετικά  σε μια κοινωνία, ενώ η Κακή παιδεία με την   διαφθορά, το κακό, την επιβράδυνση της κοινωνίας πάνε μαζί.

Εμείς εδώ το  <<ΟΧΙ>> το κάνουμε πολύ εύκολα <<ΝΑΙ>>  και το αντίθετο. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις δείχνουν να είναι προσηλωμένες στον κρατισμό και στην κομματοκρατία ακόμα και σήμερα. Το πολιτικό, το κομματικό κόστος, το λογαριάζουν ακόμα πολύ, κάτι που θα έπρεπε μετά από αυτή την κρίση να είχε εξαλειφτεί τελείως . Στην βουλή συνεχίζουν τους ίδιους διαπληκτισμούς, με πρόσχημα την καλύτερη εντύπωση. Τα κυβερνώντα κόμματα ράβουν τους εκλογικούς νόμους, με μόνο πρόσχημα την παραμονή τους στην εξουσία και όχι με βάση για μια δίκαια και σωστή διακυβέρνηση της χώρας.

Οι Ιρλανδοί για να μην κάνουν απολύσεις στο Δημόσιο έκαναν περικοπές μισθών , με τον τρόπο αυτό εξοικονόμησαν πολλά δισεκατομμύρια μέχρι σήμερα. Εφήρμοσαν υποχρεωτικές μεταθέσεις, για να καλυφθούν τα τυχόν κενά. Νέοι εργαζόμενοι προσελήφθησαν στο Δημόσιο με χειρότερες εργασιακές σχέσεις και πετσοκομμένες αποδοχές. Έκαναν περικοπές σε Δημόσιες δαπάνες , μειώνοντας πολλές Δημόσιες υπηρεσίες. Τα συνδικάτα τήρησαν ένα είδος <<εργασιακής ειρήνης>>, κάνοντας ένα είδος σιωπής στις απεργίες και στους συνδικαλιστικούς αγώνες.

Για να βγούμε από τα μνημόνια πρέπει σαν χώρα να πάψουμε να είμαστε προσηλωμένη στο κρατισμό και να εφαρμόσουμε ένα άλλο αναπτυξιακό μοντέλο. Να μειωθούν Δημόσιοι οργανισμοί, να συρρικνωθεί ο Δημόσιος τομέας , ο αριθμός και οι απολαβές των βουλευτών, γενικά μείωση των υψηλά αμειβόμενων    οι Δημόσιες δαπάνες σε λογικά αναγκαία όρια να ελαχιστοποιηθούν, να επιβληθεί η Πολιτική, με έναν  λογικό, εποικοδομητικό,  Δημόσιο διάλογο.

Γενικά να υπάρξει ένας ορθολογισμός οικονομικός, στο Δημόσιο τομέα, σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς.

Οι μέρες που έρχονται θα είναι αρκετά δύσκολες, οι τράπεζες βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Τα κόκκινα δάνεια θα είναι ένα μεγάλο αγκάθι , το πρόβλημα θα γιγαντωθεί και θα καταπιεί την Ελληνική κοινωνία, η κυβέρνηση πρέπει να αφήσει την Οικονομία, να βρει το δρόμο της  και να εξυγιανθεί.

Το παράδειγμα και το φαινόμενο της Ιρλανδίας και της Φινλανδίας, πρέπει να μας δείξει το σωστό δρόμο, να πάψουμε να κοιτάμε το παρελθόν.

 Με  την λογική, τον διάλογο, την παραγωγή , την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, την παιδεία, την αυτοκριτική, από όλους μας θα πετύχουμε κάτι, μόνο τότε θα  καταφέρουμε σε βάθος χρόνου, να βγούμε από τα μνημόνια, αλλιώς θα βυθιζόμαστε συνέχεια στο χάος, χάνοντας το ραντεβού με την ανάπτυξη.   

                                 ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                                    (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)

                                                ΚΟΡΥΦΑΣΙΟΝ 

                                                23—01—2017.