ΚΑΡΜΙΡΗΣ   ΓΕΩΡΓΙΟΣ.  01—06—2016.

ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΦΙΔΑ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ  ΣΠΟΥΔΑΣΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΓΕΝΙΕΣ.

     Πριν υλοποιηθεί το μεγάλο αγροτικό καταστροφικό  θαύμα της μεταπολίτευσης, η περιοχή μας εδώ στην Πυλία ήταν καταπράσινη από βλάστηση, ένα χρώμα χαρούμενο,  τονίζοντας  την ομορφιά του τοπίου , που σαν αιτία είχε τα χιλιάδες στρέμματα σταφίδας, που καλλιεργούνταν στην ευρύτερη περιοχή. Εξαιτίας της ζούσαν , δούλευαν σχεδόν όλο τον χρόνο χιλιάδες άνθρωποι.

    Ένα μαγικό, θρεπτικό , ωφέλιμο προϊόν από το οποίο μεγάλωσαν, σπούδασαν , παντρεύτηκαν τέσσερις γενιές και όχι μόνο, είχαμε και ένα πλούσιο οικοσύστημα. Δεν θα ξεχάσω ότι από τα φύλλα της σταφίδας ταΐζαμε μέχρι  και τις κατσίκες μας. Μέχρι και οι λαγοί εύρισκαν πρόσφορο έδαφος και ήταν αρκετοί μέσα στα αμπέλια και στα κλήματα. Τότε δεν υπήρχε σπίτι, που στο κατώι του να μην έχει κρασί. Θυμάμαι στη Γιάλοβα, υπήρχαν 3 εργοστάσια παραλαβής  σταφυλιών και παραγωγής ντόπιου κρασιού, με πολλές ντόπιες ποικιλίες , στα οποία δούλευαν δεκάδες ντόπιοι εργάτες, δίδοντας μια άλλη όψη ζωής τοπικά, μια αγνή ζωντάνια.

     Από το 1827 που η Ελλάδα άρχισε να συγκροτείται σαν κράτος, μέχρι σχεδόν το 1930 ζούσε μόνο από την σταφίδα . Κάλυπτε το 50%  τις εξαγωγές της χώρας μας συνολικά.  Οι εξαγωγές μας σήμερα είναι σχεδόν 27 δις ευρώ, δηλαδή σαν να είχαμε εξαγωγές σταφίδας 13,5 δις. Φέτος είχαμε εξαγωγές σταφίδας 39 εκατ. Ευρώ.

    Πριν το ’80, το 35% του ελληνικού πληθυσμού, ζούσε αποκλειστικά  από την αγροτική παραγωγή, με αποτέλεσμα να παράγει το 12% του ΑΕΠ. Η πολιτική της μεταπολίτευσης , η αντιαγροτική  πολιτική ,η έλλειψη μιας ορθής περιφερειακής ανάπτυξης κατάφερε να συρρικνώσει αυτό το νούμερο στο 11% του πληθυσμού με μόλις το 2,9% του ΑΕΠ.

    Τότε η ίδια η κυβέρνηση προέτρεπε τους αγρότες να κόψουν τα κλήματα μέχρι και τις ελιές.

    Η Ελλάδα είναι μια χώρα πρωτογενούς παραγωγής,    η Ελληνική γη  έχει  τη δυνατότητα να παράγει καταπληκτικά προϊόντα αρίστης ποιότητας.

    Είμαστε δεύτερη στο κόσμο σε βιοποικιλότητα που αυτό συνεπάγεται τα προϊόντα μας να έχουν μια ξεχωριστή ιδιαιτερότητα και ποιότητα.

     Απεμπολώντας σαν χώρα όλα αυτά  που μας έχει χαρίσει  η φύση, είναι σαν οι Άραβες να απεμπολούν το μοναδικό χρυσό προϊόν που έχουν το πετρέλαιο και να κάνουν εισαγωγή πετρελαίου.

     Μερικοί έξυπνοι σύμβουλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ανάπτυξη στο τόπο μας θα έλθει μόνο από τον τουρισμό, μα ο τουρισμός δεν είναι κάτι στατικό όπως ο πρωτογενής μας τομέας , σήμερα είναι αύριο μπορεί να μην είναι, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Θλίβομαι να βλέπω νέα παιδιά με περιουσίες να εκλιπαρούν για να γίνουν γκαρσόνια, εγκαταλείποντας την γη  και τα χωράφια τους. 

   Το 2014 από τα 27δις ευρώ εξαγωγές που είχε η Ελλάδα, τα 10δις είναι ορυκτέλαια που προκύπτουν από το πετρέλαιο που εισάγουμε, 5δις προϊόντα που προκύπτουν από την πρωτογενή παραγωγή π.χ. 1δις ψάρια , η χώρα μας είναι πρώτοι σε εξαγωγές λαβράκια και τσιπούρα. Εξάγουμε σχεδόν 1δις φάρμακα γενόσημα.  Τώρα κάνουμε και εξαγωγή νέου ανθρώπινου επιστημονικού δυναμικού. Το σύνολο των εξαγωγών μας 35% προέρχεται από τη γη μας. Ερωτώ τους κυβερνώντες του χθες και του σήμερα, τι είναι αυτό που έχει κάνει έτσι την χώρα μας να έχει συρρικνώσει τον πρωτογενή της τομέα, την  παραγωγή της τόσο πολύ;   Τι διαφορά έχουμε εμείς που υποφέρουμε από άλλους λαούς που είναι σε ανάπτυξη; Έχουν περισσότερο μυαλό η πλούτο; Όχι  βέβαια, έχουν παιδεία, οργάνωση, σκέψη, συλλογικότητα, επιστήμη,   πολιτικούς που δεν απευθύνονται στο λαϊκό συναίσθημα, αλλά στη λογική, στον  ορθολογισμό.

    Η ελληνική  γεωργία για να σταθεί και να έχει μέλλον πρέπει να δημιουργήσει μικρές παραγωγικές μονάδες παράγοντας  εξειδικευμένα ξεχωριστά προϊόντα. Τα οποία να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν πρώτη ύλη για την παραγωγή μοναδικών τροφίμων, ελκυστικά να μπορούν να εξαχθούν στην παγκόσμια αγορά.

     Σαν παράδειγμα αναφέρω το ελαιόλαδο που είναι πλούσιο σε περιεκτικότητα σε φαινόλες, που μας προστατεύει από την οξείδωση της χοληστερόλης, βοηθώντας την υγεία της καρδιάς, των αγγείων, ένα μοναδικό στοιχείο, που του επιτρέπει να πωλείται σαν φάρμακο και πολύ ακριβά στο εξωτερικό.

     Η χώρα μας το 2000 είχε 60 νηματουργεία όπου είχε την δυνατότητα να απορροφά μεγάλο μέρος της εγχώριας παραγωγής βαμβακιού, φτιάχνοντας νήμα και μετέπειτα ρούχα αρίστης ποιότητας. Τώρα το βαμβάκι μας το εξάγουμε ως επί το πλείστον στην Τουρκία, γιατί εμείς νηματουργία δεν έχουμε πια ελάχιστα, νομίζω ένα μεγάλο στα Φάρσαλα και εισάγουμε ρούχα που παράγονται από το δικό μας εξαγώγιμο βαμβάκι. Μέχρι και ρούχα για τον στρατό μας εισάγουμε  από τα Άδανα της Τουρκίας.

      Τώρα καλούμαστε να εφαρμόσουμε τα μνημόνια για να βγούμε από την κρίση, σε μια χώρα του φωτός, που η πολιτικές την  κατάντησαν έτσι,  τα ίδια κόμματα, με τους ίδιους πολιτικούς που την έφεραν εδώ, θέλουν να τη σώσουν.     Σαν πολίτες αυτού του τόπου πρέπει να έχουμε κριτική σκέψη, έτσι ώστε να μπορούμε να οργανώνουμε ορθολογικά την κοινωνία  , το κράτος και να μπορούμε να επιλέγουμε με ορθολογικά κριτήρια  αυτούς που θα μας κυβερνήσουν. Αυτούς που απευθύνονται στη σκέψη, όχι στο συναίσθημα και τον λαϊκισμό , αυτούς που θα αναβιώσουν την χαμένη μας γη, προάγοντας σαν βασικό τους μέλημα τον πρωτογενή τομέα.

                 ΚΑΡΜΙΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                      (ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ)  01—06—2016.